Paryż
Nekropolia na Montmartre
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Otwarty 1 stycznia 1825 roku cmentarz Montmartre zajmuje 11 ha. Znajduje się tu ponad 20 tysięcy grobów i rośnie 820 drzew. Najwięcej jest klonów. Nekropolia powstała w miejscu kamieniołomów. W czasie Rewolucji Francuskiej chowano tu już zmarłych i poległych.
Cmentarz ma dwa poziomy, a przecina go wiadukt miejski ? trudno więc go zwiedzać. Proponujemy spacer trasą, która pozwoli zobaczyć najciekawsze groby: nie ominiemy Słowackiego, Dalidy ani Lelewela.
W Alei Polaków
Wchodzimy wejściem od Avenue Rachel, innej możliwości nie ma. Boczne wejście z ulicy Joseph de Maistre otwarte jest tylko w Zaduszki. Od razu, po prawej stronie, zobaczymy groby aktorskiej rodziny Guitry (Lucien, Sacha) i zaraz w prawo schodki. Aleja powyżej nosi nazwę Alei Polaków (avenue des Polonais), a kilka polskich grobów przypomina o rodakach, którzy pojawili się po powstaniach narodowych na paryskim bruku.
Najciekawsze nagrobki
Na końcu alei zaskakujący grób Dalidy – posąg przedstawia artystkę w sukni, tak jakby występowała na scenie. Stąd trzeba się cofnąć i po prawej stronie zejść schodkami wzdłuż rampy Caulaincourt, dojść do głównego ?ronda?. Tutaj podziwiamy grób Emila Zoli z jego popiersiem z różowego granitu. Spoczywają tu tylko jego żona i dzieci. Emil Zola spoczywa w Panteonie. Z drugiej strony ronda warto zbliżyć się do leżącej postaci: to polityk Cavaignac. To jednak nie jest najistotniejsze: warto zwrócić uwagę na nagrobek: wykonał go romantyczny rzeźbiarz Franciszek Rude, autor słynnej Marsylianki na Łuku Triumfalnym. To jedna z najpiękniejszych rzeźb cmentarnych i pierwsza przedstawiająca leżącą postać.
Artyści i dobroczyńcy
Najlepiej stąd ruszyć avenue Dubuisson, zostawiając Zolę po lewej stronie. Ciekawe są: posąg Matki Boskiej przepasanej błękitnym pasem, grób malarza klasyka Gerome, wroga impresjonistów i wszelkich nowinek w malarstwie. Gdy droga skręci, zaraz po lewej stronie zobaczymy grób kompozytora Berlioza, zrobiony z czarnego marmuru. Mijamy na rogu kamienną płaczkę. Idąc jeszcze kawałek przed siebie, po prawej stronie w głębi zauważymy na pewno ogromną rzeźbę Mojżesza (kopię sławnego dzieła Michała Anioła). To grób żydowskiego bankiera Osiris-Iffla. Wspierał finansowo naukowców, artystów, przemysłowców. Kupił i odrestaurował pałac Napoleona i Józefiny w Malmaison, a następnie podarował go państwu. W momencie śmierci w 1907 roku zapisał swoją fortunę Instytutowi Pasteura, który opiekuje się do dziś jego grobem.
Wracamy stąd i idąc dalej aleją Berlioza mijamy po prawej stronie grób François Truffaut, francuskiego realizatora filmowego, twórcy nowej fali (Nouvelle Vague). Na grobie leży płyta z czarnego marmuru, trzeba się jednak lekko wychylić, by ją zobaczyć. Na przeciwko, po lewej stronie, Heinrich Heine ? niemiecki poeta romantyczny.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz