Norymbarga
Kościół św. Wawrzyńca
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Kościół św. Wawrzyńca (Lorenzkirche) jest jednym z najważniejszych i największych, jakimi szczyci się Norymberga.
Był dla jej Dolnego Starego Miasta tj. jego części położonej po południowej stronie rzeki Pegnicy (Pegnitz) tym, czym fara św. Sebalda dla Górnego, rozciągającego się na północ od niej ? kościołem parafialnym. Przy czym podlegał on nie diecezji w Bambergu, lecz w Eichstatt.
Jego budowa trwała dosyć długo…
Rozpoczęto ją w roku 1270 i w pierwszej fazie zakończyła się ona w 1350 r. W blisko dwa wieki później, w latach 1439-77, dobudowano do niego halowe prezbiterium. Po znacznych zniszczeniach podczas II wojny światowej, chociaż ocalało sporo fragmentów i detali architektonicznych, kościół został odbudowany i szczyci się wieloma cennymi skarbami sztuki sakralnej.
Ta trójnawowa świątynia ma od frontu dwie wieże i wnętrze nakryte sklepieniem sieciowym. Liczy ponad 90 m. długości i 24 m. wysokości, 30 m. szerokości ? w tym nawy głównej ponad 10 m, a bocznych po blisko 6 m i 11,5 m wysokości.
Gotycka fasada
Jak w większości świątyń gotyckich, reprezentacyjny jest fronton z dwiema wieżami po bokach. Jego elewację wypełnia ostrołukowy, bogato dekorowany w kamieniu portal. Znajdują się w nim posągi: Madonny z Dzieciątkiem, Adama i Ewy, a także sceny figuralne tworzące cykl bożonarodzeniowy. Od Narodzenia Jezusa, poprzez Pokłon Trzech Króli i Rzeź Niewiniątek, po Ofiarowanie Jezusa w Świątyni i Ucieczkę do Egiptu.
Poniżej zaś wizerunki proroków oraz grupa Ukrzyżowania. Jest również Sąd Ostateczny, a po bokach portalu dwie tarcze z herbami królestwa Czech i księstwa świdnickiego. Nawiązują one do cesarskiej pary Karola IV Luksemburga i Anny Świdnickiej. Oczywiście nie brak bogatej dekoracji roślinnej oraz wielkiej rozety.
Wolgemut, Krafft, Dürer, Stwosz?
We wnętrzu kościoła zachował się wystrój głównie z XIV-XVI wieków. Są to przede wszystkim fundacje miejscowego mieszczaństwa, zwłaszcza rodów patrycjuszy: Imhoffów, Tucherów, Volckammerów i innych. A także donacje cesarzy: Ludwika IV Bawarskiego i Fryderyka III Habsburga oraz duchownych. Wykonawcami tych dzieł byli znakomici artyści tamtych czasów, m.in. Hans Pleydenwurf (1420-72), Michael Wolgemut (1434-1519)? autor także sztychów ? panoram miast w ?Księdze świata? (?Liber Chronicarum?) Hartmanna Schedela wydanej w Norymberdze w 1493 r., Adam Krafft (1460-1509), Wit Stwosz (Veit Stoss, 1434-1533), Albrecht Dűrer (1471-1528) i inni.
Najcenniejsze z cennych
Najwspanialszym dziełem w tej świątyni jest, w prezbiterium, kamienne gotyckie sakramentarium (tabernakulum) ufundowane przez Hansa IV Imhoffa, a wykonane w latach 1493-95 przez Adama Kraffta. Niezwykłe, gdyż w formie wysmukłej gotyckiej wieży o wysokości 20,1 m (w innych opracowaniach 18,7 m) i przebogatym zdobnictwie. Tematycznie dotyczy ono Eucharystii i Pasji. Przedstawia Ostatnią Wieczerzę, Ukrzyżowanie i Wniebowstąpienie. Warto dodać, że mistrz uwiecznił także siebie i swoich pomocników, jako podtrzymujących na barkach tę konstrukcję.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz