Pilzno
Pełno skarbów w muzeum

W południowo-wschodnim narożniku zachowanych tylko fragmentarycznie średniowiecznych murów miejskich Pilzna, u zbiegu dwu odcinków tutejszych plantów nazywanych tu Sadami, stoi trzypiętrowy, neorenesansowy gmach z trzema wieżyczkami. To główna siedziba Muzeum Czech Zachodnich (Západočeské muzeum).
A w pobliżu, w historycznych budowlach, mieszczą się jeszcze jego oddziały o których już pisałem. W dawnym klasztorze franciszkanów mieści się diecezjalne Muzeum Sztuki Kościelnej, a w dwu renesansowych kamieniczkach przy południowej i wschodniej pierzejach Rynku (Náměsti Republiky) muzea: Kukiełek (Loutek) i Etnograficzne (Národopisné).
Główny gmach, przy Sadach Kopecky’ego 2, zbudowany został w latach 1897-1901 jako muzealny, według projektu dyrektora ówczesnego pilzneńskiego Muzeum Przemysłu i Rzemiosła Artystycznego (Umělecko průmyslové muzeum) architekta Josefa Škorpila.
Zbierane od 175 lat
Początki tutejszego muzealnictwa są jednak starsze, sięgają roku 1847. Chociaż formalnie pierwsze Muzeum Miejskie założono dopiero w roku 1878. Gromadziło ono zbiory historyczne oraz, od początku, rzemiosła artystycznego. Na dwa odrębne muzea podzielono je w roku 1888. Dyrektorem tego drugiego został wspomniany już Josef Škorpil. A pod jego kierownictwem zbiory rozrastały się i wzbogacały, należąc już około roku 1900 do najciekawszych i najcenniejszych w Czechach. Urządzanie muzeum w nowym gmachu trwało długo, gdyż jego zbiory udostępniono publiczności dopiero w roku 1913.
Ich ekspozycja, także ze współczesnego nam punktu widzenia, była ciekawa. Miała nie tylko prezentować, co znajduje się w muzealnych zbiorach, ale również stanowić źródło wzorów i inspiracji dla ówczesnej produkcji różnych dziedzin rzemiosła artystycznego. W tym celu zawierać jak najwięcej eksponatów dokumentujących rozwój w poszczególnych etapach tych dziedzin, jak i przybliżać oglądającym je zarówno funkcje, jak i techniki powstawania przedmiotów.
Czechy, Europa, Orient
I na tamtych wzorach oparta jest obecna wystawa, stała od 2017 roku. Szkła i ceramiki, porcelany krajowej oraz zagranicznej, wyrobów metalowych z żelaza, cyny i metali szlachetnych, zegarów i zegarków, sztuki sakralnej, plakatów i grafiki. Z równoczesnym wyborem eksponatów sztuki antycznej i rzemiosła artystycznego z Bliskiego i Dalekiego Wschodu. Według koncepcji sprzed ponad wieku: pokazać w witrynach jak najwięcej, w kolekcjach według materiałów, z których wykonano eksponaty oraz ich stylu. A opisy i bardziej szczegółowe informacje umieszczając poza witrynami, za pośrednictwem współczesnych, nowoczesnych środków przekazu.
Dodaj komentarz