Rzym
Łącznik dwóch włoskich światów
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Państwo Kościelne uległo zaanektowaniu przez Francję z terytoriami albo bezpośrednio wcielonymi do Francji albo przyłączonymi do napoleońskiego Regno d’Italia. Papieżowi pozostawiono jedynie władzę duchowną. Ośmieliwszy się zaprotestować został wzorem swego poprzednika aresztowany i internowany we Francji. Tam wywierano nań naciski odnośnie przeniesienia stolicy papiestwa do Francji (Paryż, Awinion). W zamian syn Napoleona otrzymał przy urodzeniu 1811 honorowy tytuł króla Rzymu. Wszystkie te rewolucyjno-napoleońskie uzurpacje uległy oczywiście anulowaniu decyzjami Kongresu Wiedeńskiego (1814-15).
Wielki Boże, błogosław Włochy
Szesnastego czerwca 1846 roku na Summus Pontifex Ecclesiae Catholicae wybrany został 54-letni Giovanni Maria Mastai Ferretti (ur. 1792). Od 1827 roku arcybiskup Spoleto. Nowy papież wziął imię Pius IX (Pio IX). Solidnie wyedukowany i ogładzony towarzysko, ale w pierwszym rzędzie człowiek po prostu dobry i dobrotliwy (w dzieciństwie zwany Giovannino il Buono). Łagodny na twarzy, serdeczny i życzliwy, zawsze dążył do zgody. Jednak tym samym chyba też trochę momentami niezdecydowany ze skłonnością do ulegania otoczeniu. Po objęciu rządów zaordynował Pius odważne i śmiałe reformy na liberalną modłę, tak polityczne jak gospodarcze, ogłosił też amnestię dla skazańców politycznych, po swym poprzedniku, nieprzejednanie skrajnym reakcjoniście, stosunkowo licznych w SP. Wszystkim tym zaskakując i osłupiając Europę. W jakimś sensie popychały go do tego też nastroje społeczne. Ku chwale papieża-demokraty, papieża-liberała i papieża-reformatora przetaczały się bowiem po Rzymie pod hasłem Viva Pio IX uliczne manifestacje nierzadko właśnie przez liberałów aranżowane celem wywierania na papieżu presji.
Do sensacji urosła papieska zgoda na położenie w SP czterech komunikacyjnych traktów żelaznych (7 IX 1846). Z kolei słynne papieskie słowa z 10 lutego 1848 roku Benedite, gran Dio, l’Italia wprawiły w euforię bojowników Risorgimento. Włoskiego patriotę dostrzegł w Piusie nawet tak zapiekły demokrata i republikanin, antyklerykał i rewolucjonista jak Giuseppe Mazzini (1805-72). Wystosował on do ojca świętego epistołę z propozycją stanięcia przezeń na czele włoskiego ruchu narodowo-zjednoczeniowego. Przez neogwelfów zaś odebrane one zostały dodatkowo także jako zachęta do wojny z odwiecznym niemieckim wrogiem zza Alp (Z błędu owego wszystkich wyprowadził Pius już jednak 29 IV). Podczas dosięgłych także SP wydarzeń roku 1848, po tym jak 15 listopada ofiarą politycznego zabójstwa padł Pellegrino Rossi, minister Stato Pontificio i zaufany papieża, opuścił Pius 24 listopada roku Rzym (udał się do nieodległej Gaety na terytorium Regno delle Due Sicilie). W objętym rewolucją mieście powołana została 9 lutego 1849 roku Repubblica Romana, w relacji do tej z epoki napoleońskiej zwana Seconda Repubblica Romana, acz jeszcze bardziej od niej efemeryczna, bo rękami francuskich i neapolitańsko-hiszpańskich interwentów militarnych obalona już 4 lipca 1849 roku.
Nadmieniony mord na Rossim wywołał w papieżu, osobowości jako się rzekło delikatnej i wrażliwej, niezwykle głęboki wstrząs psychiczny, w jakimś stopniu determinując odtąd wszystkie jego dalsze ruchy polityczne. Wróciwszy z neapolitańskiego wygnania, co nastąpiło dopiero po 17. miesiącach, 12 kwietnia 1850 r., przyjął Pius kurs konserwatywny, odtąd już zawsze odrzucając wszelką myśl o kompromisie z siłami choćby tylko trochę zdradzającymi tendencje liberalne. Nie poniechano przy tym ekonomicznej modernizacji państwa. Postępowały prace nad budową linii kolejowych (Roma-Frascati 1856 r., Roma-Civitavecchia 1859 r., Roma-Cassino-Napoli 1863 r., Roma-Ancona 1861-66 r.).
Czasem Fort Anioła w Świnoujściu , dziś prywatne muzeum ,
porównywany jest do Zamku Anioła w Rzymie.
Pewnie tylko dlatego że są oba okrągłe .