Sambor
Dziurawą drogą, śladami przeszłości

Sambor jest nadal miastem rejonowym. Dosyć zadbanym jak na tę część kraju. Co widać w postaci niezłego utrzymania budynków i ulic, odnowionych zabytków oraz generalnie porządku. Tylko te drogi?
fot: Cezary Rudziński
Sambor. Dziurawą drogą, śladami przeszłości
W czasach międzywojennych, a wcześniej austriackich, galicyjskie miasto powiatowe. A w I Rzeczypospolitej dosyć ważny ośrodek gospodarczy.
  • Sambor. Dziurawą drogą, śladami przeszłości
  • Sambor. Dziurawą drogą, śladami przeszłości
  • Sambor. Dziurawą drogą, śladami przeszłości
  • Sambor. Dziurawą drogą, śladami przeszłości
  • Sambor. Dziurawą drogą, śladami przeszłości
  • Sambor. Dziurawą drogą, śladami przeszłości
  • Sambor. Dziurawą drogą, śladami przeszłości
  • Sambor. Dziurawą drogą, śladami przeszłości
  • Sambor. Dziurawą drogą, śladami przeszłości
  • Sambor. Dziurawą drogą, śladami przeszłości
  • Sambor. Dziurawą drogą, śladami przeszłości
  • Sambor. Dziurawą drogą, śladami przeszłości
Uwaga! Materiał został zamieszczony w naszym portalu już ponad rok temu.
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!

Znani i mniej znani

Maryna nie była zresztą jedyną znaną osobą urodzoną w tym mieście. Z długiej listy naszych rodaków ? samborzan, warto wspomnieć jeszcze o Arturze Sandauerze ? krytyku literackim, tłumaczu i profesorze Uniwersytetu Warszawskiego, Dominiku Brożku ? profesorze i rektorze Politechniki Lwowskiej, współtwórcy obserwatorium astronomicznego w tym mieście. A także o wieloletnim i popularnym Janie Cajmerze ? muzyku i dyrygencie, twórcy Orkiestry Tanecznej Polskiego Radia. Ukraińcy wśród ich zasłużonych i związanych z Samborem rodaków wymieniają natomiast m.in. kozackiego hetmana Petra Konaszewicza-Sahajdacznego (1570-1622). Urodził się on co prawda w okolicach miasta, ale w nim pobierał nauki początkowe. A to też powód do chwały.

Stolica galicyjskiego powiatu

Kroniki odnotowują także, iż Sambor był siedzibą powiatu zarówno w I Rzeczypospolitej, zaborze austriackim i w II Rp. Stając się na przełomie XIX i XX  wieku ważnym węzłem kolejowym. W 1877 r. przeprowadzono bowiem tędy linię kolejową z Chyrowa do Stryja. W 1903 połączenie ze Lwowem, a w dwa lata później z Użhorodem na Rusi Zakarpackiej. Polskie dzieje Sambora zakończył we wrześniu 1939 roku sowiecki najazd na nasz kraj. Będący następstwem współpracy i przyjaźni (chyba mało kto już pamięta, że zawarty 28 września 1939 r., jako kontynuacja wcześniejszego paktu Mołotow-Ribbentrop, układ sowiecko-hitlerowski nosił nazwę ?Umowy o przyjaźni i granicy między ZSRR i Niemcami?), dwu największych zbrodniarzy i przestępców przeciwko ludzkości XX wieku, Stalina i Hitlera.

Historia po rosyjsku

Wojenne losy miasta i jego mieszkańców bardzo jednostronnie i wybiórczo przedstawiają źródła rosyjskie. Można w nich przeczytać m.in. kiedy dokładnie i na jakiej ?podstawie?, wcielono je w skład Ukraińskiej SRR, stało się ono centrum rejonowym. Od kiedy do kiedy znajdowało się pod okupacją niemiecką oraz którego dnia zostało wyzwolone przez wojska 1 frontu Ukraińskiego. Nawet o tym, że fakt ten uczczono w Moskwie 12 salwami ze 124 dział. A Stalin za bojowe zasługi nadał trzem pułkom tytuły ?Samborski?. Nie ma jednak ani wzmianki o tym, że razem z nimi miasto wyzwoliły 7 sierpnia 1944 roku, w ramach akcji ?Burza?, oddziały 11 Karpackiej Dywizji Piechoty AK. Podobnie brak chociażby słowa o wytępieniu tutejszych Żydów. Czy o wielkiej zbrodni NKWD, którego oprawcy w dniu najazdu III Rzeszy na ZSRR 22 czerwca 1942 roku i w dniach następnych, wymordowali z karabinów maszynowych i granatami nie mniej niż 300, ale prawdopodobnie ponad 500 więźniów. W znacznej części Polaków ? także lwowskich, gdyż przewożono ich do Sambora, bo nie mieścili się już w więzieniu Brygidki ? tamtejszej katowni NKWD.

W niepodległej Ukrainie

Sambor jest nadal miastem rejonowym. Dosyć zadbanym jak na tę część kraju. Co widać w postaci niezłego utrzymania budynków i ulic, odnowionych zabytków oraz generalnie porządku. Tylko te drogi? Trudno to tłumaczyć tym, że krajem wstrząsają działania wojenne w Donbasie oraz głęboki kryzys gospodarczy. Bo przecież drogi nie rozsypały się z dnia na dzień, a działań wojennych nie było tu od 1944 roku.

Czytaj dalej - strony: 1 2

Poczytaj więcej o okolicy:

Dodano: 13 kwietnia 2015; Aktualizacja 17 kwietnia 2015;
 
Dodaj komentarz
(Dozwolone typy plików: jpg, gif, png, maksymalny waga pliku: 4MB.)
(wymagany, niepublikowany)
Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!
Zamknij