Truskawiec
Całkiem współczesne uzdrowisko
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Sławę uzdrowiska Truskawiec (Трускавець) zdobył w latach międzywojennych 1920-1939. Trzykrotnie wyróżniano go wówczas złotymi medalami i tytułem najlepszego uzdrowiska w Polsce. Wypoczywało w nim wiele sławnych osób, m.in. Marszałek Józef Piłsudski, prezydenci Estonii i Turcji.
Ogromne zmiany w Truskawcu nastąpiły po II wojnie światowej oraz w ostatnim 20-leciu. Wybudowano wielkie, wielopiętrowe, betonowe, sanatoria. Obecnie działa w nim ich ponad 20 sanatoriów, liczne mniejsze pensjonaty. Przebywa w nich ponad 200 tys. kuracjuszy rocznie. W tym nie tylko z wielu krajów europejskich, ale także zamorskich – Izraela czy Kanady.
Światowej klasy uzdrowisko
Leczy się tu przede wszystkim choroby nerek, wątroby i przewodu pokarmowego, ale również narządów ruchu, dróg oddechowych i jamy ustnej. Stosuje się m.in. inhalacje i hydromasaż dziąseł wodami mineralnymi. Sławny ze skuteczności intensywnej rehabilitacji neurofizjologicznej dzieci i młodzieży dotkniętych paraliżem dziecięcym jest pracujący tu już od ponad ćwierć wieku Instytut Problemów Rehabilitacji Medycznej założony przez prof. Władimira Kozjawkina. Działają również inne placówki naukowo-badawcze Ukraińskiej Akademii Nauk. A w czasie wolnym od zabiegów Truskawiec oferuje kuracjuszom i gościom piękny park zdrojowy, deptak, przedwojenne pensjonaty w stylu szwajcarskim oraz sporo nowych obiektów, oddaną na przełomie wieków nowoczesną pijalnię wód mineralnych, placówki gastronomiczne, kulturalne itp. W parku zdrojowym znajduje się pomnik – popiersie Adama Mickiewicza wieńczące wysoki obelisk, wzniesiony przez rodaków z okazji setnej rocznicy urodzin poety w 1898 roku. Stoi też kilka współczesnych rzeźb z brązu, m.in. przedstawiająca parę zakochanych.
Trudne dzieje zdrojowego kościoła
XIX-wieczny rodowód ma tutejszy kościół p.w. Wniebowzięcia NMP. Zbudowano go, na miejscu wcześniejszej kaplicy, w stylu neogotyckim, z neobarokowym wnętrzem. W latach międzywojennych wzbogacił się on o kilkadziesiąt cennych, podarowanych świątyni obrazów malarzy francuskich, hiszpańskich i włoskich. Po II wojnie światowej i repatriacji większości polskich mieszkańców, władze sowieckie kościół zamknęły przekazując budynek miejscowemu kołchozowi na magazyn sztucznych nawozów. Wyposażenie wnętrza rozgrabiono lub zniszczono. Przez pewien czas był on też „Domem Ateizmu”. W rezultacie innych świadomych działań oraz pożaru, uległ on znacznej dewastacji. Jego odbudowa i rewaloryzacja trwały przez ponad dekadę od chwili odzyskania tej świątyni przez jej parafian w latach 1991-93. Nie doprowadziła ona jednak, bo doprowadzić nie mogła, do odzyskania przez kościół dawnej świetności. Dzięki środkom z darowizn oraz urządzanych w nim koncertów muzyki, śpiewu, poezji itp. kupiono jednak nowe organy, urządzono wnętrza.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz