Broumov
Stary klasztor benedyktynów
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
W ponad 800-letnim klasztorze benedyktynów w miejscowości Broumov w czeskich Sudetach Środkowych, od prawie trzech dekad nie ma już wspólnoty zakonnej. Klasztor, administrowany jest przez opactwo w Brzewnowie w Pradze, z którego zresztą się wywodzi.
Ma on niezwykłe dzieje, a jego obecny wygląd daleko odbiega od pierwszego klasztoru, zapewne drewnianego, jaki stanął w tym miejscu.
A było to tak…
Gdy w opactwie brzewnowskim, założonym na podpraskich mokradłach jeszcze w roku 993 przez księcia Bolesława II i późniejszego świętego Wojciecha, zrobiło się za ciasno dla coraz liczniejszych mnichów, benedyktyni postanowili zbudować nowy klasztor, początkowo jako filię starego. Miejsce znaleźli w puszczańskiej głuszy nad rzeką Ścinawką w północnych Czechach. Ziemie te nadał im w roku 1213 czeski król Przemysł Otokar I.
Zbudowali pomieszczenia klasztorne i drewniany kościół p.w. Najświętszej Panny Marii. Potrzebując zaś w pobliżu jakiejś osady handlowo-rzemieślniczej, założyli ją, późniejsze Braunau a obecny Brounov, w 1255 roku, sprowadzając niemieckich osadników. Wzajemne stosunki osady i klasztoru układały się jednak różnie, podobnie jak prawa jej własności. W 1266 r. opat Michał nabył je do broumowskiego wójtostwa, dworu i dwu domów na placu targowym oraz „wszystkich jego gruntów” od ówczesnego wójta Wichera.
Władał tu także Henryk IV Probus
Wkrótce jednak Ziemię Brounowską przejął książę krakowski i wrocławski Henryk IV Probus (1258-1290). Klasztor odzyskał ją dopiero po jego śmierci. Ale w roku 1300 mieszczanie i wójtowie zbuntowali się przeciwko władzy opata. A około 1331 r. król Jan Luksemburski zastawił te ziemie rodzinie von Pannewitz z Kłodzka. W 1419 roku opat sprzedał miastu prawa klasztoru do niego, z dwoma domami, za doroczną rentę.
Jako ciekawostkę wspomnę, że wcześniej, w roku 1348, mnisi założyli klasztorny browar. Na jego tradycję od tamtego roku powołuje się tutejszy browar współczesny z dzielnicy Olivĕtin, uzasadniając to tym, że po kilku pożarach browaru przyklasztornego, zakon wybudował w roku 1712 nowy właśnie w tej, podmiejskiej wówczas wsi. I obecny, nowoczesny, jest jego kontynuatorem warzącym szeroką gamę klasycznych czeskich piw pod marką „Olivĕtský Opat”.
Dodaj komentarz