Stambuł
Sűleymaniye, czyli Sulejman i Roksolana

A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Dwa wyższe tuż przy murach meczetu, dwa niższe po zewnętrznej stronie narożników dziedzińca. Kolumny, na których opierają się arkady otaczające dziedziniec podobno wcześniej stały w cesarskiej loży na antycznym bizantyjskim hipodromie. Na dziedziniec jest również dodatkowe wejście od strony południowo?zachodniej. Za meczetem, po przeciwnej stronie niż dziedziniec i główne wejście, znajduje się muzułmański cmentarz sułtańskich dostojników z licznymi marmurowymi pionowymi płytami z inskrypcjami. Nierzadko z, także wykutymi, turbanami świadczącymi o randze spoczywających pod nimi zmarłych.
Osobne mauzolea
Głównymi jednak budowlami na tym cmentarzu są mauzolea: Sulejmana oraz Roksolany. Nie jest bowiem prawdą, o czym przeczytać można w niektórych opracowaniach oraz w wikipedii, że oboje pochowani zostali w jednym. Roksolana zmarła wcześniej i miejsce wiecznego spoczynku znalazła w dosyć skromnym z zewnątrz, piętrowym kamiennym mauzoleum z oknami, nakrytym kopułą. Natomiast mauzoleum Sulejmana Wspaniałego, oczywiście również zbudowane przez Sinana, w odległości kilku metrów od mauzoleum Roksolany, jest większe i uważane za najpiękniejsze z zachowanych w Turcji.
Otoczone jest arkadami z zakratowanymi oknami, przez które można zaglądać do środka, chociaż wnętrze jest również dostępne, tylko trzeba odstać swoje kolejce. Bogato zdobione z zewnątrz i wewnątrz. Ceramiczne gwiazdy skrzące się nad sarkofagami ? bo oprócz Sulejmana obok niego pochowana jest także jego ukochana córka Mihrimah oraz sułtani: Sulejman II i Ahmed II ? wyłożone są podobno szmaragdami. Wokół meczetu i cmentarza jest niewielki park otoczony murami, w którym są bramy wejściowe oraz okna. Tuż za nimi zaś wewnętrzna droga i dopiero po jej drugiej stronie, od północnego i południowego zachodu, stoją pozostałe budowle tego kűlliyesi ? zespołu architektonicznego.
Skromny grobowiec wielkiego twórcy
W sumie sześć, sąsiadujących ze sobą piętrowych zespołów budynków z charakterystycznymi dziesiątkami kopułek na dachach. Jeden z nich był w przeszłości karawanserajem ? zajazdem, w którym bezpiecznie zatrzymywali się podróżni i ich zwierzęta. Z dużym, arkadowym dziedzińcem. Sąsiedni, to imaret ? obecnie restauracja, w przeszłości jadłodajnia dla miejskiej biedoty oraz opiekunów meczetu i ich rodzin. Kolejny, narożny zespół był szpitalem i przytułkiem w którym opiekę i schronienie znajdowało do tysiąca biedaków równocześnie. Zarówno muzułmanów, jak i chrześcijan oraz żydów. Pozostałe trzy zespoły budowli, to w przeszłości medresy ? muzułmańskie uczelnie i biblioteka.
W jednym z nich dwa budynki pokryte są czerwonymi dachami, chyba dachówką, a nie kopułkami. W drugim jest jeden dwupiętrowy budynek z cegieł, również ze spadzistym czerwonym dachem. Wszystkie trzy stanowią ?obce ciało? w tym przepięknym kompleksie i zapewne zostały zbudowane, lub przebudowane pod nowe potrzeby, znacznie później. Tuż za murem otaczającym meczet i cmentarz, obok jego północno ? wschodniego narożnika i po drugiej stronie niewielkiej uliczki, stoi skromny grobowiec, chociaż nazywany jest mauzoleum, twórcy tego całego kompleksu i setek innych wspaniałych budowli będących obecnie cennymi zabytkami ? Mimara Kocy Sinana.
Dodaj komentarz