Wenecja
Miasto zbudowane na morzu
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Wenecja znajduje się na północnym wybrzeżu Morza Adriatyckiego, nie daleko Alp Weneckich, na Lagunie Weneckiej. To północno-wschodnie Włochy.
Miasto jest oddalone od lądu o około 4 km. Ale w roku 1933 doprowadzono do niej drogę dojazdową i wybudowano most – Most Wolności. W Wenecji jest 150 kanałów z 409 mostami bo leży ona na 118 wysepkach. Ruch samochodowy nie jest możliwy, są małe promy gondolowe i gondole w kolorze czarnym.
Więcej turystów niż mieszkańców
Historyczna część Wenecji jest atrakcją turystyczną. Miasto ma ok. 260 tys. mieszkańców, z których 200 tys. żyje w dzielnicy Mestre znajdującej się na stałym lądzie. Dzielnicę Mestre i wyspy łączy właśnie Most Wolności. Liczba mieszkańców zmniejsza się, bo rosną ceny mieszkań a życie na wyspie jest trudne. Wenecję odwiedza rocznie około 30 mln turystów. Ich tłumy mają czas i poruszają się wolno, a miejscowi, idąc do sklepu na zakupy czy z dzieckiem do przedszkola, muszą się wśród nich przeciskać.
Miasto na wyspach
Przez ponad tysiąc lat, od roku 726 do 1797 miasto było stolicą Republiki Weneckiej. Liczne zabytki pochodzą z okresu rozkwitu republiki w wiekach XIII-XVI. Ich bogactwo i forma zadecydowały o uznaniu Wenecji za unikatowy zespół urbanistyczny miasta, kanałów i mostów i za jedną z najcenniejszych pozycji na liście światowego dziedzictwa ludzkości UNESCO.
Miasto na wyspach założyli w roku 452 uciekinierzy przed agresywnym plemieniem Hunów, które najechało Europę. Tu czuli się bezpiecznie, bo wroga z daleka było widać, ale też znali wszystkie mielizny wokół. Domy stawiano na drewnianych palach wbitych w podłoże, były one fundamentem. Pod wyspami znajduje się ponad 100 tys. drewnianych pali.
Pomiędzy domami w czasie budowy pozostawiano wolną przestrzeń, dziś są to kanały. Budowniczy musieli sprostać wyjątkowym warunkom na wyspach, na których stawiano domy, pałace i świątynie.
Tysiąc lat świetności
Wenecja była państwem-miastem o ustroju republiki patrycjuszy w latach 697-1797. Głową państwa był doża, książę. Dożę wybierała miejska administracja, sprawował on funkcję dożywotnio. Jego siedzibą był pałac dożów przy placu św. Marka.
Republika Wenecka politycznie była zaangażowana we wschodniej części Morza Śródziemnego. Kontrolowała wybrzeża Adriatyku, Wyspy Egejskie, Kretę, Cypr, Korfu i inne. Wenecja była republiką o wielkim znaczeniu handlowym, politycznym i wojskowym oraz kulturalnym. Państwo było wielonarodowościowe zamieszkiwali je między innymi z Włosi, Grecy i Słowianie. A to sprawiło że było wielokulturowe i wieloreligijne.
Dodaj komentarz