Wenecja
Gondole i gondolierzy
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Cały transport w Wenecji odbywa się na łodziach. Łodzie przewożą towary i ludzi. Turystów z bagażem do hotelu. Służą jako karetki pogotowia i jako pogrzebowe karawany, Wiozą zmarłych wenecjan na cmentarz znajdujący się na wyspie San Michele.
Turyści zwiedzając miasto mogą skorzystać z wielu rodzajów łodzi:
* tramwajów wodnych, które opływają centrum Wenecji, jej obrzeża i inne wyspy,
* vaporetti, które wyglądają jak zadaszone stateczki wycieczkowe i kursują
po Canale Grande i innych popularnych szlakach,
* motoscafi, które kursują do mniej popularnych miejsc,
* traghetti, które są gondolo-promami przewożącymi turystów na drugi brzeg Canale Grande,
* taksówek wodnych, czyli szybkich motorówek poruszających się po wszystkich wodach, które mają specjalne przystanki postojowe.
Jednak symbolem Wenecji są gondole
Gondola jest to łódź, w której wioślarz, zwany gondolierem, siłą swoich mięśni za pomocą wiosła ją porusza. Po raz pierwszy nazwy gondola użył doża (książę) Vitale Failera w roku 1093. Najwcześniejsze gondole były szersze i krótsze od dzisiejszych, ich dzioby i rufy były bardziej płaskie. Kształt i konstrukcja gondoli pochodzi od południowosłowiańskich łodzi rybackich.
W XV wieku zmienił się kształt łodzi. Stały się smuklejsze i łatwiejsze do manewrowania po kanałach. Polubili je mieszkańcy Wenecji. W roku 1600 w mieście było ich ponad 10 tys. Aby zaistnieć, bogate rodziny zaczęły ozdabiać nadmiernie gondole. Szlachta i bogate mieszczaństwo z tych łodzi uczynili symbol dobrobytu i prestiżu. Właściciele upiększali swoje gondole obijając je luksusowi tkaninami,
wymyślnymi ornamentami i złoceniami.
Przesada w dekoracjach gondoli sprawiła, że senat Republiki Weneckiej na przełomie XVI i XVII wieku wydał dekret nakazujący pomalowanie wszystkich gondoli na czarno. I nie chodzi tu o jakąś żałobę. Dziś kolory gondoli są też i inne. Używane do uprawiania sportu lub rekreacji mogą być jasne lub w kolorze drewna a pomalowane w barwy miasta reprezentują Wenecję na zawodach.
Na początku XIX wieku zlikwidowano zdejmowany dach na gondoli aby zbyt romantyczna sceneria nie pobudzała pary turystów do skupiania się zbytnio na sobie i żeby turyści mieli lepsze widoki na miasto w czasie rejsu.
Łódź z jednym wiosłem
Gondola to płaskodenna łódź o małym zanurzeniu. Ma kształt asymetryczny. Dlatego gondolier wiosłując tylko z jednej strony łodzią nie obraca się w koło. Używa on jednego długiego wiosła do napędu i sterowania gondolą. Wiosło, bez steru, osadzone z prawej strony, gondolier posługuje się nim stojąc cały czas na rufie.
Wiosło wyciosane z drewna bukowego ma ponad 4 m długości i waży ponad 4 kg. Długość gondoli wynosi około 10,9 m a szerokość 1,4 m. Łódź waży ok. 600 kg. Dla zrównoważenia ciężaru gondoliera stojącego na rufie na dziobie umocowano metalowe ozdoby – ciężkie stalowe okucia.
Czy Wenecja jest na liście UNESCO ?
Valdi – Wenecja jest na liście UNESCO i o tym pisze też redakcja
w zakładce zainteresowania .