Ostrawa
Witkowice ? w poindustrialnym pejzażu
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Zaś projekty architektoniczne powstały pod nadzorem Jozefa Pleskota i jego pracowni ?AP Atelié?. Poznałem główny obiekt ? hutę, wielki piec nr 1 oraz koksownię wraz z ich częściami uzupełniającymi. I nową kawiarnię i platformę widokową nadbudowaną ostatnio na wielkim piecu. A także Wielki Świat Techniki, o którym napisałem osobno.
Śladami procesu produkcyjnego
Teren huty można zwiedzać grupowo z przewodnikiem po kupieniu biletu oraz założeniu ochronnego plastikowego kasku. Ale oznakowanie i informacja przy każdym obiekcie jest tak znakomita, że można by to robić również indywidualnie. Przeważają jednak względy bezpieczeństwa. Na dydaktycznej trasie zwiedzania śladami produkcji żelaza i koksu znajduje się niemal 30 obiektów oznaczonych dużymi żółtymi tablicami. Są na nich obszerne informacje po czesku, polsku ? turyści z pobliskiej Polski są tu częstymi gośćmi ? oraz angielsku. Oto przykład: Wielki piec Nr 1 i pomieszczenia kontrolne. Piec zbudowano w 1872 r., ostatni remont przeprowadzono w 1988 r, produkcję ukończono w 1998 r. Przeznaczony do produkcji surowców stalowniczych (stałych i płynnych), żelaza hutniczego, hematytu, specjalnych stali, związków żelaza. Wybudowany w Witkowickich hutach żelaza jako pierwszy wielki piec w monarchii austriackiej, który wyrabiał surówkę za pomocą koksu. Roczna produkcja pieca 400.000 t/r. Użyteczna objętość pieca 740 m?, wysokość pieca 59,4 m. I dalej informacje o głównym wyposażeniu technologicznym oraz opis procesu wyrobu surówki. I tak przy każdym kolejnym obiekcie. Nr 2 ? Wielkopiecowe rurociągi do rozprowadzania gazu wielkopiecowego na terenie firmy z miejsca popowstawania do miejsca oczyszczania i zużycia. Nr 3 ? Kopalnia ?Hlubinia? ? Na terenie około 4 ha przedstawiono unikalną drogę od kopalni węgla do produkcji surówki. Z informacją, że od 1852 r. do 1992 r. kopalnia ta wydobyła na potrzeby tutejszej koksowni i wielkich pieców 56 milionów ton węgla. Oraz opisem podstawowych obiektów tego zabytku. Nr 4 ? Baterie koksownicze ? z takimi m.in. faktami, że baterie te działały od 1836 r. i produkowały rocznie po 570.000 ton koksu oraz 750.000 m? gazu, a obsługiwało je 180 pracowników. Kolejne tablice niezależnie od przewodnika wyjaśniają co oglądamy.
We wnętrzu wielkiego pieca
Po obejściu i obejrzeniu wszystkich obiektów wjeżdżamy specjalną windą po pochylni na wielki piec nr 1, a następnie wchodzimy na jego szczyt, na którym nadbudowano niedawno Bolt Tower. Ponad 20-metrowej wysokości konstrukcję, w której znajduje się kawiarnia i klub. Obudowana po bokach ze wszystkich stron metalową. Roztaczają się z niej rozległe widoki na cały kompleks, bardziej odległe zakłady przemysłowe oraz miasto i jego okolice aż po Beskidy. Po chwili relaksu w kawiarni następuje ostatnia część zwiedzania i poznawania jak w okresie eksploatacji tego pieca powstawała w nim surówka żelaza. Oczywiście z wejściem do jego wnętrza o niemal 60 metrowej wysokości oraz obejrzeniem w nim resztek żużlu. W sumie jest to znakomita lekcja poglądowa, bardzo ciekawa, pouczająca, naprawdę wciągająca także ludzi mających niewielkie pojęcie o technice oraz pozostawiająca mocne wrażenia.
Dodaj komentarz