Averau-Nuvolau
Z Passo Giau do Forcella Nuvolau
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Averau-Nuvolau jest niewielką grupą górską, ale bardzo ciekawą i nie sprawiająca większych trudności? oprócz trudności z czasem….
Z łagodnych trawiastych wzgórz wyrastają wapienne gniazda skalne, sięgające ponad 2600 m n.p.m. Grupa położona jest między przełęczami Passo Falzarego, a Passo Giau. Tamtędy prowadzą drogi jezdne. Dostęp w głąb gór jest wygodny z każdej strony. Można podejść pieszo, można też podjechać kolejkami. To obszar bardzo dobrze zagospodarowana turystycznie, bowiem stanowi zaplecze narciarskie dla Cortiny. Latem też spory tu ruch.
Wycieczka na cały dzień
Do miejsc szczególnie zatłoczonych należy przełęcz Forcella Nuvolau. Turyści dochodzą tu z Passo Giau lub z Passo Falzarego, a większość wyjeżdża kolejką krzesełkową z Rif. Fedara znajdującego się poniżej przełęczy Forcella Nuvolau. My ruszamy z Passo Giau. Chcemy przejść szlak okrężny, wracając przez Becco Muraglia. Czas ?przewodnikowy? to około 6 godzin. Nijak to się ma do czasu realnego. Na przejście tej trasy trzeba przeznaczyć cały dzień. Przecież nie chodzi o szybkie pokonanie kilometrów, a o przeżycia wizualno-emocjonalne, a tych tu nie brakuje. Ścieżki wprawdzie są bardzo dobrze utrzymane, lecz kamieniste lub piarżyste, więc i uwaga musi być wzmożona, aby było bezpiecznie. Do tego należy dołożyć możliwości fizyczne i sumując wszystko razem, mamy niemal cały dzień wędrówki z odpoczynkami. Ale warto i gorąco polecam tą grupę górską i wybranie tego właśnie kierunku wędrówki. W przeciwną stronę jest o wiele trudniej.
Skalne szczyty nad zieloną łąką
Od przełęczy wchodzimy na szeroką drogę oznakowaną numerem 452. Za drugim pensjonatem skręcamy w lewo na ścieżkę ?schodkową?. Nad głową wznosi się skalna baszta Ra Gusela (2595 m n.p.m.), tak fantastycznie prezentująca się z przełęczy. Idziemy teraz wśród głazów skalnych. Ścieżka się wije to w lewo, to w prawo. Po wyjściu z tych zakamarków, zobaczymy długą ścieżkę trawersującą Nuvolau ( 2575 m n.p.m.). Nie jest ona zbyt szeroka i wiedzie po piargach, więc należy wzmóc czujność. Jest super. Po prawej stronie ściana skalna, a co jakiś czas wyłania się na grani, na skraju urwiska schronisko rif. Nuvolau. Aż się wierzyć nie chce, że coś tam może stać. Po lewej rozległe, zielone łąki, a nad nimi na horyzoncie kolejne grupy górskie, które już poznaliśmy. Na pierwszym planie charakterystyczna Marmolada, obok zielony Padon, za nim Sella, a z boku Pelmo i Civetta. Wszystko jak na dłoni.
Dodaj komentarz