Ateny
Muzeum Sztuki Cykladzkiej
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Założycielska kolekcja Goulandrisa powiększona została nowymi nabytkami, z których wiele stanowi darowizny od prywatnych kolekcjonerów oraz instytucji. Niektóre zostały wypożyczone Muzeum na czas nieokreślony. Wszystkie zintegrowane zostały w grupach czasowych i tematycznych w czytelną całość chronologiczną i tematyczną wystawy, a o ich pochodzeniu i statusie informują załączone do nich etykiety. Szczególnym darem ? na czas nieokreślony ? jest jedna z największych kolekcji antyków sztuki Cypru Thanosa N. Zintilisa, złożona z ponad 800. obiektów cypryjskich, wśród których zobaczyć można broń i narzędzia z brązu, figurki z terakoty i kamienia, rzeźby, szklane wazony, biżuterię i ceramikę.
Na trzech poziomach muzeum zobaczyć więc można:
* sztukę cykladzką 3200 ? 2000 p.n.e.
* sztukę starożytnych Greków 2000 p.n.e. ? 395 n.e.
* sztukę starożytnego Cypru 3900 p.n.e. ? VI w. n.e.
Na czwartym piętrze zaaranżowana została wystawa multimedialna obrazująca życie codzienne starożytnych. Sto czterdzieści dwa przedmioty z okresu głównie hellenistycznego (V-I w. p.n.e.), wspomagane grafiką i zdjęciami opowiadają obrazowo o bogach i herosach, miłości, weselu, dziecięcych zabawach, sporcie, spotkaniach w ateńskiej Agorze, wojnie, pogrzebie.
Wróćmy na Cyklady
Idole cykladzkie wykonywane były z występującego na wyspach archipelagu gruboziarnistego marmuru, a ich wyjątkową gładką powierzchnię osiągano przez obrabianie kawałków marmuru ścierniwem ? szmerglem, twardym jak diament (występuje na Naxos). Polerowanie pyłem szmerglowym nadawało im gładkość i połysk. Wydobycie zamierzonego kształtu z marmurowych płyt poprzedzało matematyczne określenie proporcji, np. w cyklu I kultury cykladzkiej był to trójpodział postaci. Można sobie wyobrazić jak żmudną i ciężką była praca poświęcona ich wykonaniu. Zajmować się tym musieli wyspecjalizowani rzemieślnicy, z czasem rzeźbiarze-artyści.
Wygląd statuetek w ciągu tysiąclecia zmieniał się, można powiedzieć ? dojrzewał od formy schematycznej do naturalistycznej. Wszystkie są figurkami stylizowanymi i w większości kobiecymi.
Bardzo umowny nurt schematyczny, dla którego reprezentatywny jest tzw. styl wiolinowy, nie mają wyróżnionej głowy ani nóg, a szyja jest nadmiernie wydłużona. Kształtem przypominają właśnie wiolinowy instrument. Nurt naturalistyczny, dzieli się na dwie fazy: wcześniejszą, w której pojawiają się ręce i nogi, ale głowa pozbawiona jest rysów twarzy ? jest to tzw. faza przed-kanoniczna.
Dodaj komentarz