Ateny
Muzeum Sztuki Cykladzkiej
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Idole cykladzkie są najbardziej rozpoznawalnym materialnym świadectwem sztuki cykladzkiej. Gdy ujrzały światło dzienne w ostatnich dziesięcioleciach XIX w. stały się przedmiotem pożądania i muzeów, i rabusiów, a ich forma, zainteresowała artystów współczesnych nurtów sztuki malarskiej i rzeźbiarskiej.
Kultura cykladzka jest jedną z trzech (obok minojskiej i mykeńskiej) kultur Morza Egejskiego rozwijających się w okresie późnego neolitu i w epoce brązu. Rozwinęła się na wyspach archipelagu Cyklady, stąd jej nazwa. Jest cywilizacją mało znaną i tajemniczą, i nic nie zapowiada, aby jej niehipotetyczne poznanie mogło się dokonać. Cywilizacja cykladzka nie zaginęła od jednego cięcia, lecz zatarła się ulegając wpływom najpierw kultury kreteńskiej (minojskiej) wraz z przybyciem na wyspy Kreteńczyków w II tysiącleciu p.n.e., potem mykeńskiej (połowa tegoż tysiąclecia) i w końcu greckiej ok. X wieku p.n.e. Z tego powodu czysta, nieskażona wpływami wczesna kultura Cyklad zawarta jest w cezurze czasowej od 3200 do 2000 p.n.e.
Kulturę Cyklad dzieli się na trzy cykle:
* I (3200-2800 r. p.n.e.) zwany od miejsca badań kulturą Grotta-Pelos,
* II (2800?2300 r. p.n.e.) zwany kulturą Keros-Syros, uważaną za szczytowy okres rozwoju,
* III (2300-2000 r. p.n.e.) zwany kulturą Phylakopi.
Okresy te charakteryzuje odmienność i w budowie osad, pochówków, grobów i wytworów materialnych jak narzędzia, naczynia czy figurki.
Wydobyte przez archeologów i amatorów ? głównie z miejsc pochówków ? artefakty cykladzkiej sztuki, trafiły do wielu muzeów europejskich i kolekcji prywatnych. W Atenach ich zbiór (największy) posiada Narodowe Muzeum Archeologiczne, ale najpiękniejszą kolekcją na świecie jest ta, eksponowana w Muzeum Sztuki Cykladzkiej Goulandrisa ? i jest to opinia nie tylko znawców tematu; składa się na nią wyjątkowość zbioru rzadkich i cennych obiektów oraz ? co bardzo istotne ? czytelny, ?romantycznie? oświetlony i znakomicie opisany sposób jej ekspozycji.
Z marmuru i granitu
Muzeum Sztuki Cykladzkiej powstało w 1986 r. i zamieszkało w specjalnie na ten cel wybudowanym rok wcześniej budynku przy Neophytou Douka 4 (boczna od Vasilissis Sofias Avenue). Fundacja NP Goulandrisa zadbała o to, aby muzealny budynek spełniał nie tylko współczesne wymagania wystawiennicze, ale by był związany niewidzialną nicią z przeszłością ? do jego budowy zastosowano materiały typowe dla Cyklad ? biały marmur i granit.
Podstawę zbiorów stanowi licząca ponad 1100 artefaktów kolekcja Nicholasa i Dolly Goulanrisów, którzy zaczęli ją tworzyć od 1960 r. Znalazły się w niej przedmioty przynależne sztuce cykladzkiej ? ponad 300 obiektów oraz dzieła sztuki starożytnej Grecji (okres od 2000 r. p.n.e. do 395 r. n.e.), jak wazy i biżuteria z okresu geometrycznego i archaicznego. Kolekcja Goulandrisa została po raz pierwszy zaprezentowana publiczności w 1978 r., w gościnnych progach Muzeum Benaki w Atenach, powstałego z prywatnej fundacji Antonisa Benakisa.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz