Atlas Wysoki
Przez przełęcz Tizi n’Tichka
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Z Marrakeszu do Warzazatu prowadzi bardzo ciekawa trasa. Droga niemal ?niebiańska? bo przez Atlas Wysoki. Był to niegdyś szlak handlowy. Kupcy poruszali się wąską i bardzo krętą oraz niebezpieczną drogą przez przełęcz Tizi n’Tichka. Dziś jest już nowa droga, lecz również niebezpieczna.
Na południe od Marrakeszu, a na północ od Warzazatu wznoszą się szczyty Atlasu Wysokiego. To najwyższe pasmo górskie w Afryce Północnej. Dzielą one Maroko na dwa odrębne światy. Południowy, saharyjski, i centralny, śródziemnomorski. Atlas Wysoki ciągnie się prawie przez tysiąc kilometrów, od Atlantyku do granicy Algierii. Jego szerokość wynosi około stu kilometrów, więc nie tak wiele. To tu biorą początek liczne rzeki.
Berberyjskie ścieżki
Chociaż góry nie wyglądają na bardzo wysokie, to kilka zczytów sięga czterech tysięcy metrów, a trzytysięczników jest ponad czterysta. Najwyższy ze szczytów to Dżabal Tubkal (Jebel Toubkal) ? 4167 m.n.p.m. Szlaki na ten szczyt, jak i wiele innych, są dostępne, ale warto mieć miejscowego przewodnika. Dawniej było inaczej. Była to naturalna granica między główną częścią kraju a pustynią. Były tu tylko wąskie ścieżki dla mułów. Bardzo trudne życie wiedli tu Berberowie. Do dzisiaj ścieżki te są wykorzystywane, a ludzie żyją w odległych od cywilizacji terenach. W XX wieku powstała pierwsza droga przecinająca góry. To przełęcz Tizi n’Tast ? 2092 m n.p.m. Potem poprowadzono drogę przez przełęcz Tizi n’Tichka ? 2260 m n.p.m. Uważano ją wtedy za arcydzieło inżynierii drogowej.
Najwyższa przełęcz w Maroku
Tizi n’Tichka, czyli Przełęcz Pastwiskjest najwyższą w Maroku. Po obu stronach tej drogi stoją punkty kontrolne i w razie niesprzyjających warunków przełęcz jest zamykana. W 2005 roku doszło tu do tragedii. Zginęło kilkoro turystów, którzy spadli samochodem w przepaść. Drogę zbudowali Francuzi w latach dwudziestych XX wieku. Nie było to łatwe bo musieli dojść do porozumienia z miejscowymi klanami, a szczególnie z rodem Glawich. W ostatnim czasie droga jest remontowana i poszerzana. Prace te trwają. Krajobraz za oknami autokaru jest piękny, czasem księżycowy, czasem zielony? wysokie góry, głębokie przepaście.
W drogę…
Początkowo z Marrakeszu droga wiedzie po dość płaskim terenie. Za miejscowością Ajt Warir zaczyna się powoli wznosić. Mijamy pierwszą przełęcz na wysokości 1470 m n.p.m. Tu punkt widokowy i kram z pamiątkami. Panorama oczywiście fascynująca. Droga dalej się wznosi do miejscowości Taddart na wysokość 1650 m n.p.m. Tu sporo zieleni z różnorodną roślinnością. Zaczynają się serpentyny z ostrymi zakrętami. Przy drodze wiele straganów z minerałami, których w okolicy jest sporo. Niektóre okazy są fantazyjnie upiększane, aby zrobiły wrażenie na turyście?
Jesteśmy na przełęczy
Tu jest granica prowincji na Marrakesz i Warzazat. Na przełęczy kilka budynków, a w nich sklepy, restauracja, pewnie hotel też. Najważniejszą budowlą jest obiekt składający się z dwóch wież połączonych ze sobą napisem dokumentującym ich powstanie i zbudowanie pierwszej drogi. Gdy zjeżdżamy w kierunku Warzazatu, krajobrazy się zmieniają. Góry stają się łagodniejsze. Po drodze są dobrze zagospodarowane miejsca postojowe: restauracje, sklepy, toalety, punkty widokowe. Mijamy też dość zniszczony już ufortyfikowany spichlerz (agadir) pochodzący z XVI wieku. Jest z czerwonej gliny i widać go z daleka. Służył mieszkańcom do współczesnych czasów. Częściowemu zniszczeniu uległ w 1990 roku. Został jednak odrestaurowany i można go zwiedzać. I to koniec bliskich kontaktów z Atlasem Wysokim.
Było pięknie?
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
- film autorki
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz