Aleksandria
Bardziej śródziemnomorska niż egipska
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Aleksandria, po arabsku al-Iskandariyya a po egipsko-arabsku Eskendereyya, drugie po stolicy kraju największe miasto Egiptu. Jest czwartym w świecie arabskim, poza Kairem ustępując jedynie Bagdadowi w Iraku i Rijadowi w Arabii Saudyjskiej, dystansując zaś między innymi Algier i Casablankę.
Jest też największym miastem nad całym Morzem Śródziemnym (wśród leżących bezpośrednio na jego wybrzeżu). W 2022 roku przekroczyło ono w swym obszarze metropolitalnym liczbę sześciu mi-lionów mieszkańców. Gospodarczo funkcjonuje głównie jako największy morski port Egiptu.
Założone przez Aleksandra Macedońskiego w 331 roku przed Chrystusem, było w epoce Ptolemeuszów wielkim ogniskiem kultury i cywilizacji hellenistycznej, buchającym i promieniującym na cały ówcześnie znany świat. Pozycję tę zachowało w następnych okresach historycznych, jako stolica Egiptu rzymskiego vel grecko-rzymskiego (tutaj także drugie co do wielkości miasto po Rzymie) oraz Egiptu bizantyjskiego. Tedy w sumie przez jakieś z grubsza tysiąc lat, aż po arabską konkwistę Egiptu w 641 roku i powstanie Kairu. Zarazem było też jednym z paru najważniejszych ośrodków wczesnego chrześcijaństwa, tego rzędu co powiedzmy Antiochia czy Konstantynopol (Patriarchat Aleksandryjski; ma stąd pochodzić na poły legendarna święta Katarzyna Aleksandryjska).
Misr, Sidi Gaber, Moharam Bek
Miasto, potocznie skrótem zwane Alex, rozciągnięte jest równoleżnikowo, wzdłuż morza, na odcinku 30-40 km. Pryncypalną jego oś komunikacyjną stanowi zatem biegnąca brzegiem reprezentacyjna promenada nadmorska (Corniche). Na południe od niej rozprzestrzenia się śródmieście, urbanistycznie i architektonicznie w typie miasta śródziemnomorsko-europejskiego. Zasadniczo można je podzielić na bardziej centralną część zachodnią, z dworcem kolejowym Misr oraz na część wschodnią, także z własnym dworcem kolejowym, Sidi Gaber, na tym kierunku przechodzącą w rozległe dzielnice mieszkaniowe.
Misr jest główną stacją kolejową Aleksandrii, o budynku dość klasycznym dla dawnej architektury dworcowej (nb. tym samym mianem, Misr, będącym arabską nazwą kraju, określa się czasami też kairski dworzec Ramses). Sidi Gaber zaś to stacja przelotowa, o układzie i całokształcie bardziej współczesnym. Transformowana w strefę pieszą uliczka Nabi Daniel, zadrzewiona, handlowa, ze sklepami między innymi odzieżowymi a w dalszej partii bukinistami, wiedzie z Misr wprost do ścisłego centrum miasta (kwadrans marszu). Mijając punkt informacji turystycznej (Egyptian Tourist Authority) kończy ona swój bieg na centralnym skwerze, służącym za pętlę autobusów miejskich.
Kilka zaś kroków stąd na wschód znajduje się dworzec tramwajowy Raml, z niewielkim budynkiem przypominającym nasze ongisiejsze podmiejskie kolejki dojazdowe (dziś wykorzystywanym w innych celach, m.in. jako urząd pocztowy). Dość rozległy placyk przed nim wypełniają i tu bukiniści, notabene w Aleksandrii w ogóle mnogo spotykani. Miasto jest chyba dobrym punktem na takie ewentualne łowy, sprzedażą antykwaryczną parają się też księgarnie, jest w nich relatywnie dużo literatury krajoznawczej i pokrewnej, we wszystkich globalnych językach europejskich.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz