Sozopol
Bogate freski i relikwie św. Jana

A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Sozopol to najstarsze bułgarskie miasto nad Morzem Czarnym położone jest na wysuniętym w morze półwyspie na krańcu południowej części Zatoki Burgaskiej.
Miejsce to było zamieszkane już w VI w p.n.e., przed epoką brązu. Antyczni Grecy założyli tu swoją kolonię Apollonia, nazywaną w czasach rzymskich Pontica i Pontica Magna. W IV w. n.e. miasto liczyło ponad 30 tys. mieszkańców, czyli tyle, co ówczesne Ateny. I było ważnym portem oraz ośrodkiem handlowym nad Morzem Czarnym. Z najdawniejszych czasów zachowało się trochę ruin, m.in. pogańskiej świątyni oraz murów obronnych. Zaś najcenniejszą starą cerkwią jest świątynia pw. Zaśnięcia NMP.
Wkopana dosyć głęboko w ziemię, aby jej dach nie przekraczał wysokością dozwolonej przez tureckich najeźdźców, w jarzmie których Bułgaria była przez 5 wieków, „jeźdźca siedzącego na koniu”. I wzniesiona w XV wieku na ruinach świątyni wczesnochrześcijańskiej. Na tutejszej starówce na półwyspie, bo na lądzie znajduje się nowa część miasta, zachowało się również około 200 zabytkowych budynków.
Chrystus Pantokrator i Matka Boża Oranta
Wśród nich znajduje się cerkiew pw. św. Cyryla i Metodego. Jedna z dwu dużych w mieście, z wysoką wieżą, a więc wybudowana już po wyzwoleniu Bułgarii z tureckiego jarzma, w rezultacie zwycięskiej wojny rosyjsko-tureckiej w latach 1877-78. Za co Bułgarzy nadal są Rosji i Rosjanom wdzięczni. Wznosi się ona po prawej stronie drogi wejściowej na staromiejski półwysep. Architektonicznie nie zachwyca, natomiast jej wnętrza są oszałamiające. Całe, od posadzki po sklepienia pokryte freskami o tematyce religijnej, wspaniale utrzymanymi.
Pośrodku sklepienia, w wielkim kręgu, z którego zwisa ogromny, kryształowy żyrandol, jest wizerunek Chrystusa Pantokratora otoczonego przez 12 apostołów namalowanych w małych kręgach. Nad rzeźbionym w drewnie, czarnym, dwupoziomowym ikonostasem z licznymi dużymi i małymi ikonami ze scenami z życia Jezusa i Marii oraz wizerunkami świętych, namalowano Matkę Bożą Orantę – w złotej aureoli, modlącą się z rozłożonymi rękoma. Z małym Jezusem, też w aureoli, na piersiach. I towarzyszącymi jej po obu stronach głowy w medalionach aniołami.
Odkrycie relikwiarza
Resztę powierzchni ścian i stropów pokrywają sceny biblijne i podobizny świętych, zaś łuki podtrzymywane przez kolumny różnorodne wzory. Rzeźbione w drewnie są krzesła wypełniające wnętrze świątyni, tron patriarszy oraz kapliczka z podobiznami świętych patronów, z wielkimi bizantyjskimi orłami wplecionymi w bogato zdobiony wzór w dolnej części. Największym magnesem przyciągającym do tej cerkwi wiernych, jest jednak relikwiarz ze szczątkami św. Jana Chrzciciela. Odkrytymi w dosyć sensacyjnych okolicznościach, przebadanymi przez specjalistów i uznanymi przez Cerkiew.
Historię tego odkrycia znalazłem na dużej czarnej tablicy wypełnionej dosyć drobnym jasnym tekstem, wyłącznie po bułgarsku. Po zapoznaniu się z zawartymi na niej informacjami, ich potwierdzenie oraz rozszerzenie znalazłem w źródłach naukowych i kościelnych.
Klasztor na wyspie Sveti Ivan
W antycznej Apolloni, na pobliskiej wysepce stała, według wykopalisk już od VII w. p.n.e., monumentalna świątynia poświęconą bogu Apollinowi. Po czasach pogańskich obecny Sozopol stał się liczącym ośrodkiem chrześcijańskim obrządku wschodniego.
Dodaj komentarz