Santorini
Byłam w starożytnym Akrotiri
Malowanie fresku w Akrotiri rozpoczynano, gdy tynk był mokry, ale kończono go na suchej już powierzchni. Pigmenty używane do malowania otrzymywano z minerałów, co wpłynęło na trwałość prac. Używano następujących barw: białej, żółtej, czerwonej, niebieskiej, brązowej oraz czarnej.
Podczas odkryć w ruinach starożytnego Akrotiri nie odnotowano ani jednego szkieletu ludzkiego. Być może, a raczej na pewno, mieszkańcy opuścili miasto przed nadchodzącą erupcją. W starożytnym mieście Akrotiri widać dowody na to, że miasto było wielokrotnie odbudowywane, a budynki naprawiane. Ulice odgruzowywano, a pozostały materiał układano pod ścianami budynków. Warstwa gruzu i pyłu, która pozostawała po trzęsieniu ziemi sięgała miejscami pierwszego piętra, z tego powodu partery w niektórych budynkach stały się piwnicami, dobudowywano nowe wejścia prowadzące bezpośrednio na piętro.
Na Santorini mieszkańcy nie mieli najprawdopodobniej problemów żywnościowych: sadzili swoje szczepy winorośli tłocząc z nich wino, zbierali oliwki, siali zboże. W jednym z domostw odkryto około 400 pitosów do przechowywania plonów. Prowadzili handel ich nadmiarem. W kilku pitosach odkryto resztki żywności. Znaleziono też dużą liczbę ołowianych minojskich odważników, które stanowią 2/3 wszystkich odnalezionych odważników w całym regionie Morza Egejskiego łącznie z Kretą.
Wydobyte artefakty starożytnego Aktorini przechowywane są w Muzeum Prehistorycznym Thery w Firze oraz Narodowym Muzeum Archeologicznym w Atenach.
Akrotiri zaliczane jest do kręgu kultury minojskiej, o czym świadczy podobieństwo znalezionych fresków i artefaktów do wytworów pochodzących z innych miejsc cywilizacji minojskiej oraz ze względu na obecność inskrypcji zapisanych pismem linearnym A.
Warto wiedzieć
* Thera (wym. Thira) jest oficjalną nazwa wyspy Santorini, bez wątpienia ikony greckiej turystyki. Zwiedzając ją nie warto gonić za przewodnikiem, który nagle znika, gdyż liczba turystów nie pozwala na poznawanie atrakcji drogi. Wspinają się po schodach wszyscy, widać tylko ich pięty; schody, schody… pięty, pięty. Któregoś roku z kilkunastu wycieczkowców nastąpił zrzut 19. tys. turystów na Santorini liczące zaledwie około 17 tys. mieszkańców!
* Thera jest wyspą wulkaniczną. Nadal drzemie tutaj czynny wulkan i 4 wulkaniki.
* Po erupcji wulkanu powstała santoryńska kaldera. Słowo „kaldera” pochodzi z języka hiszpańskiego i oznacza „kocioł”. Obecnie jest rozłożystym zlewiskiem, przypominającym misę o średnicy 12 km na 7 km, o głębokości dochodzącej do 400. m. Brzegi kaldery otaczają strome ściany o wysokości do 330. m n.p.m. (najwyżej położony punkt kaldery znajduje się w miejscowości Imerovigli). Około 2 tys. lat p.n.e. – Santorini była okrągłą wyspą z dużą, zalaną wodą kalderą w środku. Jej ówczesna nazwa brzmiała Strogili (z języka greckiego – „okrągły”). Kaldera Santorini jest arcyciekawym przykładem formacji geologicznej i przyrodniczej. Zespół wysp, oficjalnie zwanych Thera, tworzą: główna wyspa Thera (ok. 76 km kw. i ok. 7,5 tys. mieszkańców), Therasia (9,3 km.kw. i ok. 250 mieszkańców), oraz niezamieszkane i maleńkie: Aspronisi (0,1 km kw.). W środku zalewu znajdują się Palea Kameni (0,5 km kw.) i Nea Kameni (3,4 km kw.), również niezamieszkałe, zbudowane z zastygłych skał wulkanicznych. Główna wyspa Thera w idealny sposób otacza rogalem centrum dawnej aktywności wulkanicznej.
* Wydaje się, że w takiej wulkanicznej scenerii życie flory i fauny jest bardzo ubogie, a jednak botanicy znaleźli tutaj aż 450 gatunków roślin. Na Santorini znajduje się spora liczba drzew i krzewów. Odnaleziono skamieniałości drzew figowych, dębów, pistacji terpentynowej oraz oliwki zwyczajnej. Wśród fauny wymienić należy: dużą, szaro-beżową jaszczurkę (Agama Stelio), przez Greków zwaną „kurkutavlos”, półdzikie kozły bezoarowe. Od nich pochodzi koza udomowiona. Są też świnie, pelikany, wrony błękitne („kyani”), sokoły i oczywiście mewy.
* Na Santorini nie ma wody pitnej, korzysta się z wody butelkowanej. Słodka woda doprowadzona jest ze źródeł termalnych tylko do kilkunastu miejsc. Półkoliste i koliste dachy domów służą do zbioru wody deszczowej. Domy budowane z pumeksu, cegły i betonu malowane są na biało.
* O wyspiarzach krążą anegdoty, że: robią co chcą, jeżdżą jak chcą, zachowują swoje zwyczaje. Można tego doświadczyć jadąc niekończącymi się serpentynami, biegnącymi nad urwiskami.
* Z powodu półksiężycowego kształtu obecnej wyspy oraz zniszczenia siedlisk ludzkich w wyniku erupcji wulkanu historycy i archeolodzy porównują los Santorini do zaginionej Atlantydy i zniszczenia Pompejów, choć te ostatnie rodziły się, ponad tysiąc lat po upadku Santorini.
* We współczesnym Akrotiri, który liczy sobie, bagatela, około 3,5 tysiąca lat, jest stary szpital, ale na całej wyspie nie ma przychodni.
Dodaj komentarz