Gołuchów
Do mauzoleum księżnej Izabeli
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Stojące na niewielkim wzniesieniu mauzoleum jest miejscem wiecznego spoczynku Izabeli z Czartoryskich Działyńskiej – właścicielki gołuchowskiej rezydencji w drugiej połowie XIX wieku.
Urodzona w Warszawie, w 1830 roku, księżna Czartoryska, w wieku 26. lat wyszła za mąż za hrabiego Jana Działyńskiego i wraz z nim wybrała Gołuchów na rodową siedzibę.
Dzieło księżnej pani
Ówczesny wizerunek tego wielkopolskiego zakątka znacznie odbiegał od dzisiejszego. Zamiarem Izabeli było utworzenie w odbudowanym zamku rezydencji i muzeum. W roku 1893 księżna Izabela z Czartoryskich Działyńska utworzyła Ordynację Książąt Czartoryskich w Gołuchowie. W jej statucie gwarantowała ogólną dostępność zbiorów oraz ich niepodzielność. Jej muzeum funkcjonowało do września 1939 roku.
Przebudowa kaplicy
Kilkudziesięcioletni trud, a przede wszystkim serce włożone w rozbudowę gołuchowskiej rezydencji skłoniły Izabellę do nazwania tego miejsca rajem na ziemi i wyrażenia życzenia by ją pochowano właśnie w Gołuchowie. Na miejsce swojego wiecznego spoczynku wybrała kaplicę pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela, wzniesioną w końcu XVII wieku z inicjatywy Teresy Słuszczyny. W związku z adaptacją kaplicy na potrzeby mauzoleum konieczna była jej rozbiórka, a następnie wierna rekonstrukcja budynku z przesunięciem o jeden metr w stosunku do pierwotnej lokalizacji. Autorem projektu był paryski architekt Büttner, a wystrojem zajął się Jan Kopczyński.
Do grobu księżnej
Dzisiaj wewnątrz mauzoleum poza nagrobną marmurową płytą, można zobaczyć dwa popiersia: Izabelli z Czartoryskich Działyńskiej oraz Marii Izabeli Margeryty ks. de Bourbon – córki ostatniego ordynata gołuchowskiego, ks. Adama Ludwika Czartoryskiego (kopie oryginałów dłuta Antoniego Madeyskiego). W części centralnej, nad grobowcem, umieszczony został witraż przedstawiający herby: rodziny Czartoryskich – Pogoń Litewską, oraz Działyńskich – Ogończyk.
Dodaj komentarz