Park arboretum w Gołuchowie jest największym ogrodem botanicznym administrowanym przez Lasy Państwowe. Rocznie odwiedza go ok. 200 tys. turystów. Jest tu też zamek oraz kilka obiektów, w których znajduje się Muzeum Leśnictwa.
Kilkudziesięcioletni trud, a przede wszystkim serce włożone w rozbudowę gołuchowskiej rezydencji skłoniły Izabellę do nazwania tego miejsca rajem na ziemi i wyrażenia życzenia by ją pochowano właśnie w Gołuchowie.
Budynek powozowni wzniesiono w roku 1854 z inicjatywy Jana Działyńskiego. Po remoncie urządzono w nim stałą wystawę na temat przyrodniczych podstaw leśnictwa zatytułowaną „Spotkanie z lasem”.
Oryginalna nazwa Dybul dotyczy miejsca, które zamieszkiwał młynarz o tym nazwisku. Dziś nazwę tę nosi jeden z budynków, który kiedyś był stajnią i oborą, a dziś pomieszczenia w nim zajmuje Muzeum Leśnictwa.
W roku 1893 księżna Izabela z Czartoryskich Działyńska utworzyła Ordynację Książąt Czartoryskich w Gołuchowie. Zagwarantowała ogólną dostępność zbiorów. Jej muzeum funkcjonowało do września 1939 roku.
Gdy budynek w latach 70. przejęły Lasy Państwowe z przeznaczeniem na Muzeum Leśnictwa, przeprowadzono remont. Dziś na wystawie „Kulturotwórcza rola lasu” można zobaczyć prace powstałe z zamiłowania autorów do przyrody.
Teren parku obejmuje około trzykilometrowy odcinek doliny rzeki Ciemnej (dopływ Prosny) na obu jej brzegach, a jego obszar wynosi około 158 ha. Można tu wyróżnić część ozdobną i leśną.
Gościem Antonina był sławny już za młodu Fryderyk Chopin. W czasie dwóch pobytów w latach 1827 i 1829 grał, dawał lekcje młodziutkiej księżniczce Wandzie Radziwiłłównie, rozmawiał z gospodarzem o sztuce kompozytorskiej i tworzył.
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
