Muzeum ukazuje cały przekrój życia na lachowskiej wsi na przełomie XIX i XX wieku. A trzeba wiedzieć, że połączenie wpływów góralskich i małopolskich dało kulturę efektowną, barwną, z własną gwarą, strojami, sztuką.
Miasto leżące na skrzyżowaniu szlaków handlowych jest wizytówką architektonicznego dziedzictwa chmielarskiego: oprócz magazynów, starych suszarni i pakowni znajdziemy tu szereg innych przykładów zabytkowej architektury industrialnej.
Nazwa „Łemkowie” pochodzi od często używanego przez nich słowa „łem”, które oznacza „tylko”. W innych rejonach – na Słowacji, Ukrainie nazywano ich Rusnakami czy Rusinami. Ich język to jedna z odmian ukraińskiego.
У Лощанську мафію потрапити було неможливо, тому що в ній працювали тільки деякі сім’ї. Справа передавалася з покоління в покоління. Нікого з інших сіл та сімей вони не допускали до нафтового бізнесу.
Попит на господарську мазь був шалений, адже її використовували, практично, у всьому. Чоловіки запрягали коней та вирушали у довгу дорогу – від березня до листопада їх не було вдома.
W urokliwym skansenie dowiemy się m.in., że kobiety czyniły wiele wysiłków, by się optycznie poszerzyć. Obfita sylwetka gwarantowała większe zainteresowanie mężczyzn i tym samym szybsze zamążpójście.
Chata, która służy muzeum wzorowana jest na chyży Bojków. Przeniesiono tu elementy starego domu z innej wsi. Twórcy muzeum nawiązali kontakt z wędrownymi cieślami z Niemiec, którzy zgodzili się przyjechać w Bieszczady do Zatwarnicy i chatę odtworzyć.
Aleja gwiazd, a właściwie Aleja Gwiozd – bo tak nazywa się rodzaj łowickiej wycinanki – znajduje się na chodniku południowej pierzei Starego Rynku. Poświęcona jest twórcom i propagatorom ludowej kultury.
Procesja jest częścią uroczystości majowych Santacruzan. To bardzo popularny religijno-historyczny konkurs piękności na Filipinach. Tym razem Filipińczycy przeszli swoją procesja przez plac św. marka w Wenecji.
Szczególnie sławny stał się kilkupokoleniowy ród, którego dom, po rekonstrukcji dokonanej na początku XXI wieku, stał się muzeum. Stworzył je aktualny właściciel i kontynuator druciarskich tradycji, słowacki artysta ludowy Juraj Šerik, rocznik 1967.