Ateny
Keramejkos – muzeum greckiej nekropolii

Muzeum eksponuje kolekcję steli i oryginały wielu rzeźb nagrobnych, jak również znaleziska, których nie zobaczy się pod gołym niebem – wazy czy terakotowe figurki wydobyte z miejsc pochówków i przypadkowych, tam, gdzie zostały porzucone.
fot: Halina Puławska
Ateny. Keramejkos – muzeum greckiej nekropolii
Na zdjęciach w kolejności: 1) pod portykiem krużganka, 2) łódź Charona i biesiadujący, 3) pod portykiem krużganka, 4) pod portykiem krużganka, 5) stela Deksileosa, 6) Ampharete z wnukiem, 7) Eupheros, detal piękny grecki profil (także zdjęcie główne), 8) Eupheros, detal strigil, 9) stela Demetrii i Pamphilii, 10) hydriaphoros, detal, 11) uśmiechnięty sfinks (550 r. p.n.e.), 12) lew, patrzy na nas (590-589 r. p.n.e.), 13) byk Dionizosa, 14) psykter, 15) marmurowe pyksis, 16) pyksis, pokrywka z konikami, 17) dzban ? stopa (ok. 500 r. p.n.e.), 18) pyksis, 19) marmurowa urna - ossarium, 20) enkainion.
Uwaga! Materiał został zamieszczony w naszym portalu już ponad rok temu.
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!

Takie elementy wbudowywane były w prostokątne pudła ? enclosure. Na ścianie portyku warto zwrócić uwagę na wydobytą z Pompejonu mozaikę podłogową przedstawiającą zwierzę.

Sfinksy i lwy

Na wejściu do muzeum, w pierwszej sali eksponowane są m.in. stele: Dexileosa (390 r. p.n.e.), Ampharete trzymającą na kolanach wnuka (430-420 r. p.n.e.), Eupherosa, lekkoatlety trzymającego w dłoni strigil ? narzędzie do skrobania z ciała potu, brudu i oleju (ok. 420 r. p.n.e.), sióstr Demetrii i Pamphili, (325 – 310 r. p.n.e.) czy kobiety – hydriaphoros – niosącej wodę w procesji religijnej. W sali drugiej zatrzymać się trzeba przed pochodzącymi z pocz. VI w. p.n.e., z epoki archaicznej, lwom i sfinksom, które wieńczyły jońskie i doryckie kolumny na grobowcach arystokratycznych rodzin. Zniszczone podczas wojny z Persją, po wybudowaniu murów Temistoklesa stanęły przy Świętej Drodze.

Drobne naczynia

Na wewnętrznym muzealnym dziedzińcu króluje byk. Niecodzienna, pełnoplastyczna rzeźba byka, atrybutu Dionizosa, stanęła na grobowcu Dionizosa syna Alphinosa, w ok. 345-340 r. p.n.e. W sali następnej (4) poświęconej epoce geometrycznej (XI-VIII w. p.n.e.) i późniejszych, obejrzeć można w gablotach ceramikę drobną, m.in.: psykter (wazę ? dzban) do przechowywania, chłodzenia wina, miniaturowe malowane figurynki z terakoty ? enkainion, pyksis ? naczynia z pokrywką do przechowywania biżuterii i artykułów toaletowych oraz wyjątkowe bogate wyposażenie grobu w marmurową urnę ? ossarium i złoty  wieniec.

Starożytności z bliska

Wizyta w muzeum sprzyja przyjrzeniu się z bliska subtelnym często szczegółom reliefów ? trzymanym w dłoniach przedmiotom, uśmiechu na twarzy?, bogatej ornamentyce waz czy malowanych figurek. Pozwala zauważyć różnice stylów stosowanych w rzeźbie i wyrobach ceramicznych w różnych epokach istnienia nekropolii.

Czytaj dalej - strony: 1 2

Poczytaj więcej o okolicy:

Dodano: 7 listopada 2016; Aktualizacja 19 listopada 2016;
 
Dodaj komentarz
(Dozwolone typy plików: jpg, gif, png, maksymalny waga pliku: 4MB.)
(wymagany, niepublikowany)
Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!
Zamknij