Ateny
Keramejkos – muzeum greckiej nekropolii
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Takie elementy wbudowywane były w prostokątne pudła ? enclosure. Na ścianie portyku warto zwrócić uwagę na wydobytą z Pompejonu mozaikę podłogową przedstawiającą zwierzę.
Sfinksy i lwy
Na wejściu do muzeum, w pierwszej sali eksponowane są m.in. stele: Dexileosa (390 r. p.n.e.), Ampharete trzymającą na kolanach wnuka (430-420 r. p.n.e.), Eupherosa, lekkoatlety trzymającego w dłoni strigil ? narzędzie do skrobania z ciała potu, brudu i oleju (ok. 420 r. p.n.e.), sióstr Demetrii i Pamphili, (325 – 310 r. p.n.e.) czy kobiety – hydriaphoros – niosącej wodę w procesji religijnej. W sali drugiej zatrzymać się trzeba przed pochodzącymi z pocz. VI w. p.n.e., z epoki archaicznej, lwom i sfinksom, które wieńczyły jońskie i doryckie kolumny na grobowcach arystokratycznych rodzin. Zniszczone podczas wojny z Persją, po wybudowaniu murów Temistoklesa stanęły przy Świętej Drodze.
Drobne naczynia
Na wewnętrznym muzealnym dziedzińcu króluje byk. Niecodzienna, pełnoplastyczna rzeźba byka, atrybutu Dionizosa, stanęła na grobowcu Dionizosa syna Alphinosa, w ok. 345-340 r. p.n.e. W sali następnej (4) poświęconej epoce geometrycznej (XI-VIII w. p.n.e.) i późniejszych, obejrzeć można w gablotach ceramikę drobną, m.in.: psykter (wazę ? dzban) do przechowywania, chłodzenia wina, miniaturowe malowane figurynki z terakoty ? enkainion, pyksis ? naczynia z pokrywką do przechowywania biżuterii i artykułów toaletowych oraz wyjątkowe bogate wyposażenie grobu w marmurową urnę ? ossarium i złoty wieniec.
Starożytności z bliska
Wizyta w muzeum sprzyja przyjrzeniu się z bliska subtelnym często szczegółom reliefów ? trzymanym w dłoniach przedmiotom, uśmiechu na twarzy?, bogatej ornamentyce waz czy malowanych figurek. Pozwala zauważyć różnice stylów stosowanych w rzeźbie i wyrobach ceramicznych w różnych epokach istnienia nekropolii.
Dodaj komentarz