Kolonia
Dziewięć wieków miejskiego ratusza

A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Wolnym miastem cesarskim została w roku 1475. Z władzą cechów i gafli (Zűnfte und Gaffeln) oraz, na wzór konsulów rzymskich, dwoma burmistrzami. Taki system władzy w mieście działał do czasów napoleońskich. Od roku 1815 miastem kieruje jeden Oberbürgermeister.
Zaskakująca powojenna odbudowa
Kompleks zachowanych do naszych czasów budynków ratusza, odbudowanych po zniszczeniach II wojny światowej, powstawał w różnych okresach. Główny w XIV w. Jego najstarsza, zadaszona część nazywana Saalbau, datowana jest na rok 1330. Gotycka wieża – na XV w, renesansowa loggia – na XVI w, a nowoczesne atrium powstało w XX w.
Ratusz, który oglądam od strony Starego Rynku (Alter Markt) budzi we mnie mieszane uczucia. Wieża, częściowo skryta jest za czteropiętrowym budynkiem w stylu naszych lat 60. XX w, z jednakowymi metalowymi ozdobami balkonów. Obok niego stoi piętrowy, też nowoczesny budynek.
Gdyby nie duża tablica z informacją „Historisches Rathaus” (historyczny ratusz), którą zauważam w podcieniach nowoczesnego budynku, nie zorientowałbym się, że jest to wejście do jednego z tutejszych zabytków. Wchodzę przez recepcję w której na dużej tablicy widzę plan Kolonii z roku 1902, i czytam na innej, oszklonej tablicy informację (wersja niemiecka i angielska) o historii ratusza. Trafiam następnie do Piazzetty – rozległego, jasnego atrium o powierzchni 900 m kw. i wysokości 12,6 m. Zbudowano je w ramach powojennej odbudowy ratusza.
Piazzetta i gotyckie krużganki w nowych, ceglanych ścianach
Jego ścianę na wprost wejścia zdobi rzeźba rycerza w zbroi i tarczą z dwugłowym orłem. Nad częścią sali, pod jasnym stropem, zawieszona jest duża, ale jakaś mało foremna, popaćkana farbami płaszczyzna, przypominająca trochę lecącego ptaka. Po schodach wchodzę na gotyckie krużganki balkonów nad Piazzettą wkomponowane, gdy patrzy się na nie z jej strony, w ściany z żółtej cegły. I z tych krużganków oglądam zarówno salę atrium jak i współczesne, stylizowane trochę na stare, kamienne dekoracje zewnętrznych, niskich ścianek tych krużganków.
Na chwilę zatrzymuję się przy wmontowanej w ścianę, dekorowanej wykutym w kamiennym obramowaniu fontannie, z wypływającym z paszczy lwa strumyczkiem wody. Pod jedną ze ścian widzę jeszcze wyrastające z kamiennego naczynia, chyba sztuczne, biało – cytrynowe kwiaty. Na zewnątrz do głównego budynku ratusza przylega też tzw. Budynek Hiszpański zbudowany w latach 1608-1615, całkowicie odbudowany po wojennych zniszczeniach. Główną atrakcją ratusza jest oczywiście wieża, której dzwony cztery razy dziennie grają carillon. W przeszłości przechowywano w niej dokumenty, a na jednym z dolnych pięter była sala Senatu Kolonii. W podziemiach wieży zaś Ratskeller – Piwnica Rady.
Dodaj komentarz