Kijów
Młode świątynie i nowe klasztory
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Feofanow Monastyr ? Monaster św. Teofana
Jest młody, gdyż pochodzi z początku XX wieku. Główne wejście na jego teren (jest również boczne od strony pobliskiego rozległego parku, a ściślej Kompleksu ogrodowo – parkowego Narodowej Akademii Nauk Ukrainy) prowadzi przez cerkiew nadbramną w stylu pseudo staroruskim. Z dużą, cebulastą kopułą centralną pokrytą blachą miedzianą oraz sześcioma małymi kopułkami na wieżyczkach po jej bokach. W zespole klasztornym jest również dwupiętrowy budynek mieszkalny z cerkiewną kopuła i wieżą, nie do zwiedzania wewnątrz. A także niewielka ceglana cerkiew z przylegającym do niej piętrowym budynkiem mieszkalnym. Najważniejszą i dominującą budowlą tego klasztoru jest jednak Sobór Pantelejmonowski, p.w. świętego męczennika Pantelejmona. Zbudowano go w latach 1905-12 wg projektu arch. J. Jermakowa.
Już jednak w 1920 roku został przez bolszewików ograbiony i zamknięty. Podczas II wojny światowej był ostrzeliwany z granatników. Największe jednak zniszczenia dokonane zostały po wojnie. Na wiosnę 1990 roku sobór w stanie opłakanym zwrócono Ukraińskiej Cerkwi Prawosławnej. Jego rewaloryzacja i doprowadzenie do poprzedniego stanu trwała aż do 1998 roku, kiedy to został ponownie poświęcony. W przestronnym i doskonale oświetlonym naturalnym światłem wnętrzu uwagę zwraca przede wszystkim duży, pięknie rzeźbiony w drewnie i złocony ikonostas w nawie głównej oraz podobne, mniejsze w nawach bocznych. A także tron patriarszy przypominający kaplicę stojący przy głównym ikonostasie z jego prawej strony. Ponadto kilka ikon w bogato zdobionych ramach i stelażach.
Stara pustelnia
Na innym obrzeżu Kijowa warto zobaczyć monaster – pustelnię o dźwięcznej nazwie Kitajewa Pustyń. Gdy powstawała, znajdowała się dosyć daleko od centrum miasta. Zbyt wielu szczegółów na temat jej przeszłości nie udało mi się ustalić. Z rzadko używanej nazwy pustyń wynika, że jej początki mogą sięgać czasów dosyć odległych. Cały ten kompleks architektoniczny jest jednak w stylu ukraińskiego baroku. Jego główny obiekt, cerkiew Troicka (p.w. Trójcy Świętej) zbudowana została w 1767 roku i także w czasach sowieckich znajdowała się, jako zabytek, pod ochroną państwa. Jest to ładna świątynia z dużą główną i czterema mniejszymi bocznymi, zielonymi kopułami, otoczona starymi drzewami.
Jeden ogromny, podobno największy na Ukrainie wiekowy kasztan, ma nawet status pomnika przyrody. Wewnątrz cerkwi jest jasny, ze złoceniami, 5-piętrowy ikonostas oraz cudowne ikony, m.in. Spasa – Zbawiciela. Na murach zewnętrznych uwagę zwraca kilka mozaik świętych. Pozostałe obiekty monasteru, to parterowy, również z ładną mozaiką na ścianie, budynek główny oraz kilka, w jednym szeregu, także parterowych z celami mnichów. Po drugiej stronie ulicy, nieco w głębi, stoi jeszcze jeden budynek w tym samym stylu. Wszystkie świeżo odnowione, przynajmniej z zewnątrz, gdyż ich wnętrza, poza cerkwią, nie są dostępne. A po terenie kręci się kilku mnichów w czarnych habitach.
Klasztor XXI wieku
Dosłownie na samej granicy miasta, tuż obok tablicy z nazwą podstołecznej wsi Chotiw, stoi i powstaje chyba najmłodszy prawosławny klasztor w ukraińskiej stolicy. Jego cerkiew p.w. św. Aleksandra Newskiego podległa Ukraińskiej Cerkwi Prawosławnej Patriarchatu Moskiewskiego, zbudowano przed 10 laty, już w XXI wieku. Jest niewielka, z żółtej cegły, nawiązująca trochę stylem do architektury staroruskiej. Posiada tylko jedną, centralną kopułę na wieżyczce o planie 8-mio boku, pokrytą pomalowaną na zielono blachą. I takim samym dachem. W jej wnętrzu dobiegają końca prace wykończeniowe. W kamiennym ikonostasie są nowe, ale malowane według klasycznych wzorów ikony na złotym tle. Ciekawostką jest, rzadko spotykany w cerkwiach, chór usytuowany nad wejściem. Dziesięć nisz w murach zewnętrznych tej świątyni wypełniają mozaiki przedstawiające Chrystusa i świętych. Obiekty mieszkalne klasztoru są dopiero na etapie przygotowań do budowy.
Dodaj komentarz