Horsens
Muzeum Więziennictwa… w więzieniu
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Do 2006 roku to miejsce było więzieniem stanowym. Funkcjonowało przez 153 lata od 1853 r., w którym przyjęło pierwszych 40. więźniów. To wówczas, w połowie XIX w., Horsens wygrało niejako przetarg na umiejscowienie w mieście jednego z budowanych w Danii zakładów karnych.
Powstawały one na fali zmian, kształtujących się od połowy XVIII wieku w Europie i w Ameryce. Reforma systemu kar, znaczenie pozbawienia wolności i cel izolacji stosowanej wobec ludzi łamiących prawo, stanęły u podstaw budowy więzień, które stwarzałyby warunki do moralnej poprawy przestępcy. Wymiar sprawiedliwości dojrzał do innego, ludzkiego spojrzenia na przestępstwa i przestępców.
Dwa pomysły na pozbawianie wolności
Czas było skończyć z bezceremonialnym usuwaniem kończyn, chłostą, szubienicą, wymierzaniem kar, bez podejmowania próby resocjalizacji przestępców ? jakbyśmy to dzisiaj powiedzieli. I tak powstały dwa systemy więzienne oparte na izolacji, dyscyplinie, wychowaniu religijnym i ciężkiej pracy. Różnica między tymi systemami dotyczyła wymiaru izolacji; propagowany przez więzienie stanowe w Auburn, w amerykańskim stanie Nowy York system penitencjalny zakładał, że więźniowie pracują w ciągu dnia w grupach, w absolutnej ciszy, a nocą przebywają w odosobnieniu w swoich pojedynczych celach. Drugi system, zwany filadelfijskim zakładał ścisłą izolację więźniów, którzy w swojej celi przebywają (i samotnie pracują) zarówno w dzień jak i w nocy. Oba systemy były systemami ciszy.
W stronę więzienia humanitarnego
W Danii, na mocy królewskiej rezolucji z 1842 r. reformującej system więzienny, zbudowano zakłady karne oparte na obu tych systemach: więzienie stanowe Vridsl?selille na Zelandii, otwarte w 1859 r w systemie filadelfijskim dla więźniów z krótkotrwałymi wyrokami i na Jutlandii w Horsens, stosujące system z Auburn, dla więźniów z wyrokami długoletnimi. Systemowi temu podporządkowana została architektura budynku więziennego. Pierwotnie więzienie przygotowane było na przyjęcie 500. więźniów, którzy zajmowali wewnętrzne cele o powierzchni 3,2 m kw., cele bez okien. Taki stan utrzymywał się do 1933 r. W latach 1933-1935 na podstawie nowego kodeksu karnego z 1930 r. przewidującego poprawę warunków dla więźniów, liczba cel została zmniejszona, cele otrzymały okna, a ich wymiar wzrósł do 6,3 m kw. W 2006 r. więzienie w Horsens ? jako przestarzałe ? zostało zamknięte. Nie było już w stanie spełniać wymogów, widocznych szczególnie jaskrawo w krajach skandynawskich, wymogów więzienia humanitarnego, ludzkiego. Było stare. Tyle tytułem wstępu.
Stare więzienie zamieniło się w muzeum
Po ponad 5. latach prac trwających od 2011 r., na żywej tkance autentycznego więzienia zainstalowano śmiałą koncepcję multimedialnej prezentacji zamkniętego świata więziennego, prezentacji życia za murami zarówno więźniów jak i strażników. W muzealnej aranżacji wykorzystano największą na świecie kolekcję więziennych przedmiotów, wśród których są również przedmioty ilustrujące efekty codziennej monotonii lat spędzonych za kratami.
Poczytaj więcej o okolicy:
Komentarze: 2
Dodaj komentarz
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Nawiązując do tematu więzienia to w Kaliszu było jeszcze w 2015 roku czynne wiezienie .
Jest to budynek pseudoromański wybudowany około roku 1844 .
Między innymi ciekawostką jest chorągiewka metalowa na zawiasach drzwi od celi .
Widząc ją każdy może się zastanawiać do czego to służy w XXI wieku ?
To był domofon , był bo dziś więzienie jest już nieczynne .
Skazany obracając metalowy pręt ustawiał chorągiewkę do pozycji wiszącej .
Był to sygnał dla wartownika że potrzebuje coś powiedzieć .
Bardzo interesujące. Warto, przestępując próg takiego obiektu, nieczynnego już więzienia, muzealnego pomyśleć jakie życie wiedli pensjonariusze, jakie reguły tym życiem rządziły. Do wielu pewnie dotrze jak cenne jest życie na wolności.