Na trasie mojej wycieczki na Krym było nadmorskie miasto Ałuszta (Алушта). To ośrodek sanatoryjny, turystyczny i rekreacyjny. W lecie bardzo tu tłoczono, a plaża wąska. Większych zabytków tu nie ma. Ałuszta jest dobrym miejscem na wycieczki krajoznawcze, wygodnym punktem wypadowym dla turystów górskich. Łatwo stąd dotrzeć w góry Czatyrdahu i Demerdży.

Ałuszta jest jedną z najstarszych miejscowości nadmorskich na Krymie. Jej historia sięga VI wieku n.e. Wtedy Krym był pod panowaniem imperium bizantyjskiego. W 1239 roku opanowali go Mongołowie i całkowicie zniszczyli ówczesne miasto. Mongołowie ustąpili miejsca Genueńczykom, a ci oddali ziemie pod panowanie Tatarów. W tamtym okresie wybudowano twierdzę, z której zostały szczątki. W pobliżu Twierdzy Ałuston mieści się najważniejsza świątynia regionu – cerkiew Wszystkich Krymskich Świętych.

Do czasu zajęci Krymu przez Rosję w XVIII wieku Ałuszta była małą wioską rybacką. Jej rozwój rozpoczął się w drugiej połowie XIX wieku. Na początku XX wieku otrzymała prawa miejskie. Powstały pierwsze pensjonaty i hotele. W czasie II wojny światowej znowu została zniszczona. W latach siedemdziesiątych XX. wieku tempo rozbudowy bardzo wzrosło. Uruchomiono połączenie trolejbusowe z Symferopola do Ałuszty i dalej do Jałty. O ile dobrze pamiętam jest to odległość około stu kilometrów, ale mogę się mylić. W każdym bądź razie bardzo daleka to droga. Trolejbusy kursują do dziś.

Na początku XXI wieku utworzono Riwierę Krymską i związane z nią priorytety rozwojowe. Na kolumnadzie w środku miasta widnieje napis: Ałuszta Kurort. Kiedyś napisane było: Obywatele ZSRR mają prawo do wypoczynku.

Warto wiedzieć

* Krym to wyjątkowo urocze miejsce pod względem turystycznym. Jeszcze nie został „odkryty” a już go „zamknęli”…
* Autonomiczna Republika Krym pojawiła się na mapie świata w 1991 roku. Był jednym z dwudziestu pięciu regionów Ukrainy, ale posiadał częściową autonomię. Parlament stanowił władzę ustawodawczą, Rada Ministrów sprawowała władzę wykonawczą. Na jej czele stał Prezes Rady Ministrów. Bezpośrednio władzę ukraińską na terenie półwyspu krymskiego reprezentował Stały Przedstawiciel Prezydenta Ukrainy. Stolicą Krymu był Symferopol. Symbolami Krymu były flaga czerwono-biało-niebieska, godło i hymn. Od 1998 roku obowiązywała na Krymie konstytucja, która uznawała suwerenność półwyspu w granicach Ukrainy. Tak funkcjonował Krym, do jego aneksji w marcu 2014 roku.

Przeczytaj także...

Koktebel. Kara-Dag od strony morza

Autorka: Barbara Górecka

Z morza góry te robią niesamowite wrażenie. Z wody sterczą na kilkadziesiąt metrów skały wulkaniczne. To z nich w większości zbudowany jest Kara-Dag. Ściany skalne przybierają różne ciekawe formy, bo wietrzały 170 milionów lat.

Kalisz. Cmentarz ukraińskich żołnierzy

Autor: Waldemar Rusek

W listopadzie roku 1920 przegrana armia ukraińska wycofała się na teren Rzeczypospolitej gdzie jej żołnierze zostali internowani i trafili między innymi do obozów w Szczypiornie i Kaliszu.

Sewastopol. Plac Nachimowa i Bulwar Nadmorski

Autorka: Barbara Górecka

Miasto zaczęło powstawać w 1783 roku, kilka miesięcy po przyłączeniu półwyspu do Rosji. Budowali je ukraińscy i rosyjscy marynarze na rozkaz carycy Katarzyny II, która postanowiła, że będzie tu baza Floty Czarnomorskiej.

Poczytaj więcej o okolicy:

Odessa. Kim są Odiesity?

Sewastopol. Plac Nachimowa i Bulwar Nadmorski

Koktebel. Między Czarnym Morzem i Górami

Sudak. Twierdza Genueńczyków na Krymie