Velehrad
Polonika w morawskim kościele
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Inny polski akcent warto zobaczyć w kaplicy św. Benedykta. Najbardziej w niej uwagę zwraca szklana, bogato zdobiona trumna z woskową postacią zmarłego. Umieszczono w niej relikwie wczesnochrześcijańskiego męczennika ? św. Wiktora, przywiezione z katakumb św. Agnieszki w Rzymie. W kaplicy tej znajduje się inny polski dar dla sanktuarium ? przywieziona też w jubileuszowym roku 1885 przez pątników, ale w tym przypadku wielkopolskich, stara kościelna chorągiew. Na jednej jej stronie wyhaftowana jest Matka Boska Częstochowska oraz napis: ?KRÓLOWO KORONY POLSKIEJ MÓDL SIĘ ZA NAMI?. Na drugiej zaś polski Orzeł Biały w złotej koronie. Jest to ? jak zapewnił mnie opierając się na źródłach historycznych wspomniany już Petr Hudec ? fragment polskiego sztandaru bojowego, pod którym wojska Jana III Sobieskiego rozgromiły w 1683 roku Turków pod Wiedniem. To dostrzeżone przeze mnie polskie pamiątki lub akcenty w Velehradzie.
Warto wiedzieć
Znaczącą rolę odradzaniu klasztoru po zniszczeniu go w XV wieku przez Husytów odegrał nasz rodak, opat Mikołaj Kromer z Biecza. Człowiek o bardzo ciekawym życiorysie, który otrzymałem od Petra Hudeca, autora nie opublikowanego jeszcze przewodnika po velehradzkiej bazylice, z którego, za zgodą autora, czerpałem także inne informacje dotyczące świątyni. Otóż późniejszy opat, wcześniej podniesiony do stanu szlacheckiego, studiował prawo w Bolonii i Padwie, a po powrocie do kraju został duchownym. W latach 1558-64 był posłem króla Zygmunta II Augusta przy dworze cesarskim w Pradze i kanonikiem wrocławskim. Później, jako sekretarz arcybiskupa praskiego Antonina Prusa uczestniczył w Soborze Trydenckim, po czym został kanonikiem kapituły w Ołomuńcu, a w 1567 roku opatem w Velehradzie. Tamtejszy klasztor znajdował się w stanie upadku, mnisi stanowili zbieraninę wypędzonych z innych miejsc. Opat Mikołaj aby mieć młode kadry stworzył seminarium duchowne, rozpoczął budowę nowego opactwa, uporządkował finanse oraz odrodził życie duchowe klasztoru. Po zaledwie pięcioletnim kierowaniu nim, zmarł w 1572 roku.







Dodaj komentarz