Mnišek pod Brdy
Skalka, sanktuarium w odbudowie

A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Na skalistym wzgórzu Rochota wznoszącym się nad miasteczkiem Mniszek pod Brdami (Mnišek pod Brdy), do którego można dojechać z Pragi komunikacją podmiejską, znajduje się centrum pielgrzymkowe Skalka (Skałka) składające z niewielkiego kościółka, drogi krzyżowej, dawnej pustelni oraz byłego klasztoru.
Po ich dewastacji w okresie komunizmu powoli wraca do dawnej świetności. Bo przez 2,5 wieku odgrywało ono znaczącą rolę w czeskim, katolickim ruchu pątniczym. Prawdę powiedziawszy, to ze względu na jego obecny stan można by poczekać z jego zwiedzaniem kilka lat, aż prace renowacyjne osiągną zadowalający stan. Jednak na razie ciekawsza niż tutejsze barokowe zabytki jest wystawa połączona ze sprzedażą afrykańskiego malarstwa Tinga Tinga w zabytkowym kościółku. Zorganizowana przez stowarzyszenie ?Bez mamy? finansujące humanitarne projekty w Tanzanii. Ale po kolei.
Inspiracja pustelnią Marii Magdaleny
Pod koniec XVII w. Serwacy Ignacy Engel z Engelsflussu, syn założyciela pałacu w Mniszku, wykupił po wielkiej epidemii cholery od właściciela tutejszych dóbr, księcia Mansfelda, kawał ziemi na tutejszym wzgórzu później nazwanym Skałką (Skalka) aby wybudować na nim kościółek. Od razu zdecydował, że pod wezwaniem św. Marii Magdaleny, którą fundator szczególnie czcił już od lat młodości. Wzorem dla tej budowli miała być skalna kaplica w nadmorskiej jaskini we francuskim Aix en Provence koło Marsylii. W niej, według przekazów, Myriam z Magdali, bo tak nazywała się ona w rodzinnej Palestynie, przez 30 lat mieszkała i ?kajała za swoje grzechy?. Jako projektanta pozyskał sławnego barokowego architekta Krzysztofa Diezenhofera, którego wysłał na południe Francji aby zainspirował się miejscem związanym z tą świętą, przygotował projekt zgodny z obowiązującymi wówczas wzorami czeskiego baroku.
Wybitne dzieło czeskiego baroku
Architekt świetnie wywiązał się z zadania i w ten sposób w latach 1692-94 wzniósł niewielki kościółek na planie elipsy, z kwadratową wieżą oraz wnętrzem przypominającym jaskinię. Z jego stropu i ścian zwisały stalaktyty, a posadzka pokryta została obłymi kamieniami wydobytymi z pobliskiej rzeki Berounki. Rzeźby: klęczącej Marii Magdaleny w ołtarzu oraz św. św. pątników: Pawła, Antoniego, Ivana i Prokopa, pochodziły z warsztatu wybitnego praskiego rzeźbiarza Jerzego (Jiřiho) Bendla. Zaś obraz św. Franciszka w ołtarzyku bocznym namalował także znakomity artysta Karel Skreta. Wewnątrz znalazła się również ambona, a po południowej stronie niewielka zakrystia z wykutą pod nią w skale kryptą. Kościółek zaliczony został on do najwybitniejszych dzieł czeskiego baroku. Fundator ofiarował mu także piękną monstrancję ozdobioną szlachetnymi kamieniami, złocony kielich i patenę, cyborium, sześć srebrnych świeczników i kadzielnicę. Ze względów bezpieczeństwa były one przechowywane w pałacowym skarbcu w Mniszku i wyjmowane tylko w dniu św. Magdaleny, kiedy na Skałce odbywały się uroczyste msze (niestety, się nie zachowały).
Dodaj komentarz