Wolgast
Stolica książąt pomorskich
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Wrota na Uznam
Nazywa się Wołogoszcz „wrotami wyspy Uznam” ze względu na jej położenie w cieśninie rzeki Piany (Peenestrom), która oddziela wyspę Uznam od stałego lądu. Miasto poprzecinane kanałami, położone jest po obu stronach rzeki, ponad którymi przerzucone są mosty. Po jednym z nich przebiega linia kolejowa. U wejścia rozpięty nad rzeką Pianą zwodzony most (Peenebrücke) z 1996 r. – niezwykły, bo błękitny – stał się symbolem miasta.
W wąskich uliczkach starówki
Wołogoszcz jest niedużym około 12. tysięcznym miastem, z charakterystyczną niską zabudową historycznego Starego Miasta. Z domkami z muru pruskiego, mieszczańskimi kamieniczkami z XVIII i XIX w., wąskimi uliczkami, zakątkami… Widać, jak wiele z tej zabudowy wymaga renowacji. Spacerując, zaglądając tu i tam, trafia się pod miejski ratusz ze skromną, barokową fasadą od strony placu; pod dom malarza epoki romantyzmu Philipa Otto Rungego, z zachowanym wystrojem wnętrza, w końcu do Muzeum Wolgast w budynku zwanym „młynek do kawy”, gdyż holenderska konstrukcja dachu przypomina właśnie młynek (co prawda bez korbki). Niewielkie – prezentuje 1000-letnią historię miasta, od słowiańskiej świątyni Gerovita do czasów rezydencji książąt pomorskich. Są zaaranżowane historyczne pracownie starego rzemiosła, dawna apteka, miejsce pracy cyrulika…
Najstarszy dom w mieście
Muzeum mieści się w najstarszym obecnie budynku świeckim Wołogoszczy. Zbudowany jako spichlerz w połowie XVII w. Początkowo używany wyłącznie jako spichlerz, ale po pożarze miasta w 1713 r. zamieszkał tutaj właściciel ze swoją rodziną. Z tego okresu pochodzą malowidła na belkach sufitu dolnego piętra, jak również kuchnia na pierwszym piętrze. W XX w. był początkowo zajazdem, a od 1955 ulokowano w nim muzeum regionalne.
Prom w dawnym porcie
Urocza jest spichlerzowa zabudowa tuż nad kanałem, świadectwo handlowej i morskiej przeszłości miasta. Przy nabrzeżu stoi statek-muzeum. To niezwyczajny statek, lecz zbudowany w 1890 r. prom „Stralsund” Królewsko-Pruskiego Urzędu Maszyn Kolejowych, który następnie, jako własność Królewskiej Dyrekcji Kolei w Szczecinie, pływał w Świnoujściu, w ruchu promowym z Wyspą Wolin. Używany był również jako lodołamacz na rzece Świnie. Do stacji doświadczalnej Peenemünde prom przewoził broń do prób doświadczalnych z rakietą V. W 1986 r. został objęty ochroną jako zabytek, a od 1990 jest obiektem muzealnym.
* Thomas Kantzow, Pomerania. Kronika pomorska z XVI wieku, Szczecin 2005
Dodaj komentarz