Wolgast
Stolica książąt pomorskich

Nazywa się Wołogoszcz "wrotami wyspy Uznam" ze względu na jej położenie w cieśninie rzeki Piany (Peenestrom), która oddziela wyspę Uznam od stałego lądu.
fot: Halina Puławska
Wolgast. Stolica książąt pomorskich
Urocza jest spichlerzowa zabudowa tuż nad kanałem, świadectwo handlowej i morskiej przeszłości miasta.Widać, jak wiele z tej zabudowy wymaga renowacji.
To już 10 lat! Materiał został zamieszczony w naszym portalu ponad dekadę temu.
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!

Wolgast – nazwa zapisywana w średniowiecznych dokumentach jako Hologosta, Wolgust, Wologost – ma polskie brzmienie: Wołogoszcz. Od 2010 r. nosi oficjalne miano Miasta Książęcego. Zachowało duszę i zapach starego grodu.

Wołogoszcz była niegdyś stolicą księstwa położonego na zachód od Odry, gdy w 1295 r. doszło do podziału Pomorza i wyodrębnienia się linii wołogoskiej i szczecińskiej Gryfitów. Pomorze znalazło się ponownie w jednym ręku podczas rządów Bogusława X, a po jego śmierci w 1523 r. współrządzone było przez jego synów: Jerzego I i Barnima IX. Ponownie podzielone po śmierci Jerzego I w 1532 r., gdy współrządzącym został jego syn, Filip I.

W ocenie kronikarza

Tak o tym barwnie napisał kronikarz Thomas Kantzow: (…) na św. Michała zwołali książęta sejm ziemski do Wołogoszczy i z wolą oraz wiedzą stanów dokonali podziału, kraj na dwie rozszczepiając części, które rozgraniczać miała Świna na wybrzeżu, (…). Która z części Pomorza komu przypadnie, miał rozstrzygnąć ślepy los (…) Przygotowano więc losy (…) A że ciągnąć je było trzeba, posłano Ludeke Hanego i marszałka dziedzicznego Joachima Maltzana na zewnątrz, aby złowili jakiegoś młodzieńca wolnego od podejrzeń, który miał losować.(…) Pochwycili go gwałtem, przerazili i powiedli na książęce komnaty (…)*

Koniec Gryfitów

Wiemy już, że władcą księstwa wołogoskiego został Filip I, szczecińskiego Barnim IX. Podział trwał do śmierci ostatniego z linii wołogoskiej Filipa Juliusza i w 1625 r. Pomorze znowu zostało scalone przez Bogusława XIV, ostatniego z dynastii Gryfitów. Trwała już wojna trzydziestoletnia zamieniając Pomorze w pogorzelisko. Rozpoczęła się agonia Księstwa Pomorskiego.

Echa dawnej świetności

Władcy księstwa wołogoskiego mieli swoją rezydencję za niewielkiej wyspie zwanej Wyspą Zamkową. Już pierwszy, średniowieczny zamek, powstał w 1298 r., jego przebudowę rozpoczął następnie Bogusław X, a po wielkim pożarze w połowie XVI w. odbudowę zamku w stylu renesansowym rozpoczął Filip I. Po wojnie trzydziestoletniej zamek stał się pomorską rezydencją królów Szwecji. Podczas oblężenia Wołogoszczy przez wojska Brandenburgii w 1675 r., ich armatnia kula trafiając w zamkową prochownię, wysadziła część zamku w powietrze. Opuszczony został całkowicie rozebrany w XIX w. Nie ma księstwa i nie ma zamku. Echo książęcej świetności Wołogoszczy zachowało się w herbie miasta, na którym dwa czarne gryfy, wsparte łapami na kluczach, obejmują wieżę zamkową.

Czytaj dalej - strony: 1 2

Poczytaj więcej o okolicy:

 
Dodaj komentarz
(Dozwolone typy plików: jpg, gif, png, maksymalny waga pliku: 4MB.)
(wymagany, niepublikowany)
Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!
Zamknij