La Valletta
W Pałacu Wielkiego Mistrza
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Po wyjściu z katedry wystarczy minąć jedną przecznicę, aby znaleźć się na Placu Pałacowym, przed drugim najcenniejszym skarbem Malty, Pałacem Wielkiego Mistrza. Jest to kolejna historyczna budowla miasta La Valletta, zaprojektowana przez Gerolamo Cassara w 1571 i oddana do użytku w 1576 roku.
Aż do końca rządów joannitów na wyspie w 1798 r. była siedzibą wielkiego mistrza zakonu. Od 1800 roku – oficjalną rezydencją brytyjskich gubernatorów. Zaś w niepodległej Republice Malty – siedzibą jej prezydenta i parlamentu. Można ją zwiedzać, chociaż tylko z przewodnikiem.
Na dziedzińcach i w krużgankach
Na dwu pałacowych dziedzińcach, które w przeszłości były połączone, jest sporo ciekawych obiektów i miejsc. Dominantą większego, centralnego, jest posąg Neptuna, dzieło prawdopodobnie Leone Leoniego. Mniejszy, księcia Alfreda, zajmują palmy oraz bardzo popularne na Malcie ogromne, stare drzewo z gatunku jacaranda. Zwiedzać można korytarze z bogato zdobionymi sklepieniami oraz ścianami, pod którymi stoją też średniowieczne zbroje rycerskie. Salę Tapiserii, która w czasach joannitów była Salą Rady, wypełnia kolekcja ogromnych gobelinów ze scenami z krajów egzotycznych: Ameryki Południowej, Karaibów, Afryki i Indii. Podarował ją w 1710 roku wielki mistrz Ramon Perellos.
Od Sali Tronowej do Ambasadorskiej
Natomiast ściany Sali Tronowej, nazywanej też salą św. Michała i św. Jerzego, wypełnia cykl 12 fresków przedstawiających oblężenie Malty w 1565 roku przez flotę i wojsko sułtana Sulejmana Wspaniałego, namalowanych przez Mattea Pereza d’Aleccio. Podkreśla się tu, że wcześniej pomagał on Michałowi Aniołowi w malowaniu fresków w Kaplicy Sykstyńskiej Watykanu. Jak na nazwę tej Sali przystało, stoi w niej zabytkowy tron. Przechodzi się z niej do Jadalni, w której uwagę przyciągają wspaniałe żyrandole z XVII wieku oraz galeria królów brytyjskich. Podwójną nazwę: Ambasadorów lub Czerwona – ta druga pochodzi od dominującej barwy jej dekoracji – ma kolejna sala wypełniona meblami w stylu Ludwika XV oraz freskami przedstawiającymi sceny z początków zakonu na fryzie.
Joannicki oręż w zbrojowni
Nie mniej interesująca jest, mieszcząca się również w tym pałacu Zbrojownia. Posiada ona około 6 tys. egzemplarzy oręża i zbroi należących w przeszłości do joannitów. Najwspanialszymi eksponatami są: inkrustowana złotem zbroja wielkiego mistrza Alofa de Wignacourta oraz zbroja Jeana Jacques’a De Verdelin. Warte zobaczenia są również inne eksponaty z XVI – XVIII wieku. Sztylety, rapiery, halabardy, pistolety i krucice, różnego kalibru i rodzaju działa oraz zbroje. Wśród nich również zdobyte na Turkach hełmy, złocone tarcze i miecze, bojowe topory itp.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz