Giverny
W posiadłości Claude Moneta
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Dom w Giverny jest długi, ma 40 m długości i 5 szerokości. Monet wydłużył pierwotny budynek dobudowując na obu skrzydłach pomieszczenia z piętrem w miejsce zlikwidowanych szop. Z jednej strony powstało jego atelier, połączone z piętrem schodami, z przeciwnej kuchnia.
Na pierwszy rzut oka fasada jest w całości jednolita, jednak w częściach dobudowanych okna są szersze od tych w części starej. Wzdłuż fasady pociągnął Monet taras, na który wchodzi się w kilku miejscach po schodkach. Zarówno taras jak i schody ogranicza balustrada pomalowana na zielono. Na zielono pomalowane są też drzwi i okiennice – ta zieleń kontrastująca z różem ścian domu jest pomysłem Moneta. Z balustradą tarasu połączone jest rusztowanie dla róż pnących, po ścianie pnie się winobluszcz, który jesienią przebarwia się na intensywny ciemnoczerwony kolor. Tak wygląda fasada domu Moneta od strony ogrodu – Le clos normand.
Wnętrze jest przytulne, wyposażone w meble Moneta. Niewielkie w zasadzie pomieszczenia połączone są przedsionkami. Jest zatem salon – czytelnia, w którym rodzina czytała, a Alice z córkami haftowała lub szydełkowała. Utrzymany jest w całości – ściany i meble – w dwóch odcieniach niebieskiego. Towarzyszy im, również niebieski, zegar. Na ścianach rozwieszone są japońskie sztychy. Dalej pierwsze atelier postawione w miejsce szopy – służyło Monetowi do 1899 r. w którym przeniósł się do nowego, wybudowanego w ogrodzie. Z biegiem lat stara pracownia przejęła funkcję salonu, miejsca intymnego na kawę i kieliszeczek po drugim śniadaniu. Przyjmował tu również marszandów i przyjaciół. Na ścianach eksponował własne obrazy.
Ponad atelier na pierwszym piętrze znajdują się sypialnia malarza i jego łazienka. Prowadzą do nich schody wyprowadzone z pracowni. Na ścianach sypialni miał Monet obrazy malarzy – przyjaciół, kupione od nich lub darowane. 33 obrazy jeden przy drugim: 12 Cézanne’a, 4 Renoira, obrazy Sisleya, Pissarro, Boudina, Delacroix, Jongkinda, Morisot, Signaca, Caillebotte’a… Wszystkie zostały przewiezione do Muzeum Marmottam w Paryżu i są tam eksponowane. Z łazienką Moneta sąsiaduje łazienka Alice, a następnie jej sypialnia.
Schodami w dół wkracza się do jadalni. Pomalowana jest – ściany i wszystkie meble – na kolor żółty, który eksponuje umieszczone na ścianach japońskie sztychy i wzmacnia kontrast z porcelaną z Limoges „Blues de Chine” w kolorze niebieskim. Wydaje się, że ten kolor wybrał Monet dla jadalni po śmierci Suzanne, córki Alice, która do końca swoich dni pogrążona była w głębokiej żałobie. Przy stole jadalni zasiadał cały współczesny świat – artyści, malarze, pisarze, politycy – zapraszani do Giverny. Obok pokryta niebieską glazurą kuchnia. Zbudowana została podobnie jak atelier – w miejscu szopy z drugiego krańca domu. W oknach zasłonki w niebieską kratkę. Rozwieszone miedziane rondle. Fajans niebieski i biały. Sztuka kulinarna i spotkania przy stole były bardzo ważnym elementem życia rodziny. Monet był smakoszem. W spiżarni wiszą skrzynki na „świeże jajka”: jedna na 36 sztuk – zbyt mało dla dziesięcioosobowej rodziny, jest więc druga na 80 sztuk!
Warto wiedzieć
* Monet był pasjonatem i kolekcjonerem japońskich sztychów. Ozdabiały one ściany w całym domu w Giverny.
* Tysiące listów, które pisał Monet do rodziny, do przyjaciół i kupców są nieocenionym dokumentem, świadectwem jego życia niemal dzień po dniu. Jego rozterek, zachwytów, transakcji finansowych, rozliczeń, etc.
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
- o historii domu i życiu Moneta – w naszym portalu
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz