Ołomuniec
W zakamarkach starego ratusza
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Spoglądam na ratusz i widzę, że w jego sylwetce coś się zmieniło od czasu, kiedy po raz ostatni odwiedziłem Ołomuniec (Olomouc). Rzeczywiście, nie ma szpica na jego barokowej wieży. Trwa kolejny remont.
Ten tak charakterystyczny gmach, chyba jedyny z dużych zabytków dawnej stolicy Moraw można oglądać ze wszystkich stron, także ze sporej perspektywy. Stoi bowiem na środku głównego, a zarazem największego placu tego stutysięcznego miasta, Górnego Rynku (Horní náměstí). Ma ponad sześciowiekową historię i zabytkowe części składowe od średniowiecza po socrealizm.
Dwie okrągłe daty
W bieżącym i przyszłym roku przypadają dwie ?okrągłe? daty związane z jego przeszłością. To 640. rocznica wydania w 1378 roku przez morawskiego margrabiego Jošta Luksemburskiego zgody na wybudowanie w Ołomuńcu ratusza z domem kupieckim i 500. rocznica pierwszej, niepodważalnej informacji z 1519 roku o ratuszowym zegarze astronomicznym, słynnym Orloju. Obecny ratusz na planie prostokąta z osiowo wychyloną częścią zachodnią, zmieniał się bowiem na przestrzeni wieków. Pierwszy, drewniany, wybudowany po otrzymaniu zgody margrabiego, ?zniknął? po roku 1417.
W epoce gotyku
Ten, pierwotnie gotycki, który dotrwał do naszych czasów z przebudowami i przeróbkami renesansowymi, barokowymi, neogotyckimi, a w przypadku Orloja także socrealistycznymi, zbudowano w pierwszej połowie XV wieku. Z kamienia ciosanego w części dolnej i cegieł na piętrach. Miał on wieżę w kształcie graniastosłupa budowaną równolegle z pozostałymi częściami ratusza. I wiadomo, że była ona gotowa już w roku 1444. We wnętrzu gmachu, z dużej sieni na parterze, kamienne schody prowadzą na piętro, początkowo tylko jedno, z późnogotyckim kamiennym portalem. W kilku pomieszczeniach na parterze i piętrze zachowały się gotyckie sklepienia tzw. ?siodłowe?, na zwornikach których wykute są symbole Baranka Bożego. Główna gotycka sala obrad miała strop belkowy. Duża część parterowa była krytym rynkiem. Pierwsza przebudowa, a raczej rozbudowa ratusza, nastąpiła w latach 70. XV wieku. Dobudowano wówczas od strony zachodniej skrzydło łączące pozostałe części. Dominantą zachodniej elewacji stał się zegar. Na piętrach części południowej i północnej były dwie duże sale, z których jedna sądowa.
Kaplica św. Hieronima
Na parterze w południowo-zachodnim narożniku znajdowała się miejska waga, do której wchodziło się koło pręgierza przez ostrołukowy portal. W trakcie przebudowy późnogotyckiej powstała nowa, ratuszowa kaplica św. Hieronima (Sv. Jeronýma), ukończona w 1488 r. O nietypowym kształcie trapezu, wysunięta na plac trzema stronami wykusza o pięciu bokach z dekoracjami rzeźbiarskimi. Wewnątrz ozdobiona malowidłami ściennymi ? po stronie wschodniej Golgotą, Chrystusem Bolejącym i św. Janem Chrzcicielem, po zachodniej ? św. Jana z Patos, św. Hieronima i Wniebowzięcia. Nad wejściem zaś znajduje się scena Sądu Ostatecznego.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz