Mikulov
Długie są dzieje morawskiego zamku

A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Zamek w morawskim miasteczku Mikulov wznosi się on na wzgórzu ponad miastem. W tym miejscu prawdopodobnie Przemysław Otokar I założył średniowieczny gród, jako warownię przy granicy morawskiej.
Kolejnymi właścicielami byli Liechtensteinowie, a od 1575 roku Dietrichsteinowie. W ciągu wieków rezydencja była przebudowywana zgodnie z wymogami kolejnych epok. Dzisiejszy zamek jest barokowy. Po ogromnych zniszczeniach w 1945 roku, został odbudowany.
Najdawniejsze dzieje
Badania archeologiczne pozwalają przypuszczać, że funkcję obronną to miejsce miało dużo wcześniej. W XI i XII wieku stała tu konstrukcja wieńcowa, która w późniejszym okresie spłonęła. W połowie XIII wieku został wzniesiony gród. Nie udowodniono, czy kamienny gród założył Przemysław Ottokar I, czy też jego brat, morawski margrabia Władysław Henryk. Przyjmuje się, że jest to dzieło Przemysława Ottokara I. Pierwsza budowla była pałacem wieżowym. Miała kształt nieregularnego czworokąta. Obok bramy stała okrągła wieża. Przypuszcza się, że była ona połączona z pałacem mostem, na wysokości piętra.
W 1249 roku, Przemysław Otokar II przekazał pałac Henrykowi z Liechtensteinu. Z tym rodem wiążą się dzieje średniowieczne Mikulova. Rodzina się powiększała, więc i gród musiał być umacniany i rozbudowywany. Do grodu wjeżdżało się przez bramę wyciosaną w skale, między pałacem i okrągłą wieżą. Jej dwa gotyckie portale pochodzą z XIII i XIV wieku. Najlepiej zachowaną częścią grodu gotyckiego jest ośmioboczna kaplica z 1380 roku, wbudowana do piętra owalnej wieży, wznoszącej się przy wejściu na południowy dziedziniec. Kaplica poświęcona jest Najświętszej Marii Pannie i św. Janowi Ewangeliście.
W rękach możnych rodów
W pierwszej połowie XV wieku zamek poszerzono w kierunku północnym. Zbudowano przedgrodzie z wieżą słupową. Około 1540 roku zaczęto rozbudowywać gród w związku z niebezpieczeństwem najazdu Turków. Zbudowano cztery potężne narożne bastiony z owalnymi ?czołami?. Wysunięte zostały nad występ skalny. Na pierwszym przedzamczu w XVI wieku umocniono bramę przy wieży, a obok zbudowano drugą wieżę. Na drugim przedzamczu nie robiono umocnień, natomiast zbudowano na przeciwległym Kozim Wierchu wieżę artyleryjską ( Kozi hradek ). W 1575 roku, pałac przejęli Dietrichsteinowie. Żyli tu do 1945 roku. Za kardynała Franciszka Dietrichsteina, rozpoczęto przebudowę pałacowej fortecy na reprezentacyjną renesansową siedzibę książęcą. Musiała ona odpowiadać politycznej i społecznej roli kardynała. Przeniósł on bowiem cały dwór oraz biskupią kancelarię z Ołomuńca do Mikulova. Bastion północny przebudowano na Salę Przodków zdobioną medalionami portretowymi. Do dzisiaj zachowały się tylko ich fragmenty. Rozszerzono części mieszkalne. Flanki połączono przejściem arkadowym. Budowla była trzypiętrowa. Na drugim przedzamczu wybudowano teatr. Zbudowano nową drogę dojazdową, a bramę pogłębiono. Wokół zamku powstały tarasy parkowe.
Lata świetności
Następcą kardynała był Maksymilian. Trwała wtedy wojna trzydziestoletnia. W tym czasie starał się on rozwiązywać problemy mieszkańców, związane z wojną. Wspierał rozwój handlu i winiarstwa. W 1643 roku zbudowano ogromną beczkę na wino o pojemności 1014 hektolitrów. Zachowała się ona do dziś i jest unikatowym przykładem kunsztu rzemieślniczego. W drugiej połowie XVII wieku urzędował książę Ferdynand. Powstały pomieszczenia reprezentacyjne i balowe. Do skrzydła wschodniego dobudowano taras. Zbudowano też ujeżdżalnię koni i założono stajnię. W 1719 roku, miasto ogarnął wielki pożar. Ucierpiał i zamek. Odnowił go książę Walter Ksawery Dietrichstein. Zamek został obniżony o jedno piętro, ale wysokość murów obwodowych została zachowana. Zbudowano też dwa tarasy: południowy i północny. W pracach brali udział słynni architekci, rzeźbiarze, ślusarze, kowale. W salach zamkowych Maria Teresa przyjmowała morawską szlachtę. Tu też, w 1805 roku, przebywał Napoleon Bonaparte po bitwie pod Austerlitz. Prowadzono rozmowy pokojowe między Francją i Austrią.
Powojenna odbudowa
II wojna światowa była tragiczna dla zamku. Początkowo gestapo przechowywało w zamku zgrabione dzieła sztuki. 22 kwietnia 1945 roku, zamek spłonął. W latach pięćdziesiątych XX wieku odbudowano go zachowując barokowy charakter. Odnowiono również ogrody, jedne z największych w Republice Czeskiej. Zamek można zwiedzać. Jest teraz siedzibą muzeum regionalnego. Zbiory podzielone są na działy: historia, archeologia, winiarstwo. Można też pospacerować po ogrodach.
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
- strona miasta Mikulov
- film autorki
Dodaj komentarz