Moskwa
Dzwonnica Iwana Wielkiego na Kremlu
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Główny plac moskiewskiego Kremla, Plac Soborowy, jest niewiele większy od Rynku Staromiejskiego w Warszawie, ale jest to, od ponad ośmiu wieków, duchowe serce Rosji.
W jego trzech narożnikach stoją najważniejsze i najsłynniejsze sobory – prawosławne odpowiedniki katedr. Czwarty zajmuje dzwonnica Iwana Wielkiego. Do czasu zbudowania w latach 30. XX wieku stalinowskich wieżowców, najwyższa budowla Moskwy. Przed zabudową rosyjskiej stolicy w ostatnich dwu dziesięcioleciach innymi wysokimi gmachami, jej dwie, zakończone złoconymi kopułami wieże, z których wyższa ma 82 metrów wysokości, widoczne były ponoć z odległości 30 kilometrów.
Wśród wieżowców
Dziś z trudem je odnajduję, i to tylko górne fragmenty ze złoconymi kopułami, w panoramie Moskwy oglądanej z Wróblich (w czasach komunistycznych – Leninowskich) Wzgórz. Najpiękniejszy widok tej dzwonnicy, a także całego moskiewskiego Kremla, jest nadal z Zamoskworzecza – części miasta położonej na drugim brzegu rzeki Moskwy płynącej w tym miejscu wielkim łukiem. A z nieco dalszej perspektywy, z żelaznego mostu dla pieszych łączącego z tą dzielnicą odbudowany od podstaw, wysadzony na początku lat 30. XX w. przez bolszewików sobór Zbawiciela.
700 lat historii
Dzwonnica Iwana Wielkiego ma starą, ciekawą historię sięgającą roku 1329. Co prawda pierwsza, drewniana jeszcze cerkiew, stała na Kremlu już w roku 1271, to jednak jej lokalizacja nie jest dokładnie znana. W półtora wieku później, w roku 1326, na zaproszenie wielkiego księcia moskiewskiego Iwana I Kality, na Kreml przeniesiono z odległego o 200 km Włodzimierza nad Klaźmą, główną siedzibę rosyjskiej cerkwi prawosławnej. Wkrótce też, na polecenie tego władcy wzniesiono, datowaną na rok 1329, cerkiew p.w. Jana Lestwicznika „pod Dzwonami”. Zaś w 1508 roku zbudowano na jej miejscu dzwonnicę.
Ku bramie Spaskiej
Obecny kształt oraz wysokość wież (w jednej z nich wisi 65-tonowy dzwon) pochodzi z czasów cara Borysa Godunowa, czyli z przełomu XVI i XVII w. Zaś masywna, przykryta namiotowym dachem budowla obok nich, określana jako przybudówka, ufundowana przez patriarchę Filareta i nosząca jego imię, jest o kolejne 40 lat młodsza. Dzwonnica Iwana Wielkiego oddziela Plac Soborowy od alei prowadzącej do najbardziej znanej kremlowskiej baszty i bramy – Spaskiej, wychodzącej na Plac Czerwony i wyróżniającej się ogromnymi zegarami z kurantami wybijającymi godziny. Ale obecnie jest to już część Kremla niedostępna dla zwiedzających.
Poczytaj więcej o okolicy:
Komentarze: 1
Dodaj komentarz
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Bitwa warszawska to nie jedyna wygrana bitwa Polaków nad Rosjanami .
Dzień Jedności Narodowej obchodzą w Rosji 4 listopada dla upamiętnia rocznicy wyzwolenia Moskwy spod dwuletnich polskich rządów z Kremla w 1612 roku .
A jeszcze innym ciekawym faktem w historii polsko rosyjskiej jest umowa o zmianie granic z 15 lutego 1951 , największa w historii powojennej Polski i jedna z największych w historii powojennej Europy korekta graniczna . Dotyczyła wymiany terenów o powierzchni 480 km². Dzięki temu Polska otrzymała Bieszczady a oddała bogate złoża węgla . ZSRR wykorzystał to i wkrótce w ciągu roku wydobywał na odzyskanych terenach prawie
15 milionów ton węgla kamiennego rocznie . .