Praga
Husycki kościół św. Mikołaja
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Na czele Czechosłowackiego Kościoła Husyckiego stoi patriarcha i rada centralna. Na szczeblu diecezjalnym najważniejszy jest biskup, który zarządza diecezją wspólnie z radą. Na czele wspólnoty religijnej stoi pastor lub administrator oraz rada starszych. Zatem duchowni i świeccy są jednakowo reprezentowani na każdym szczeblu administracji. W roku 2010 Czechosłowacki Kościół Husycki miał 75 tys. wyznawców a w roku 2021 około 23 tys. wiernych.
Husycka świątynia
Kościół pw. św. Mikołaja stoi w rogu Rynku Staromiejskiego w Pradze już od ponad 800 lat. W tym miejscu w XII wieku średniowieczną świątynię w stylu romańskim ufundowali niemieccy kupcy i stanowił on centrum ich wspólnoty mieszkającej w Pradze do roku około 1340. W roku 1620 świątynię przejęli i zaczęli stopniowo przebudowywać benedyktyni. Obecny budynek powstał w miejscu wczesnośredniowiecznej świątyni. Starą rozebrano. Dziś to późnobarokowa budowla zbudowana w latach 1732-37 z funduszy opata benedyktyńskiego Anselma Vlacha według projektu cenionego architekta czeskiego baroku Kiliana Ignaza Dientzenhofera.
W roku 1787 klasztor benedyktynów został zamknięty a kościół zamieniono na magazyn. Potem pełnił funkcje archiwum władz miejskich, magazynu mebli, spichlerza, sali koncertowej, stał się tymczasowym schronieniem dla prawosławnych, a podczas I wojny światowej także kościołem dla żołnierzy garnizonu praskiego. W latach 1870-1914 świątynia była wydzierżawiona Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej.
Pobernardyński klasztor, znajdujący się obok kościoła, rozebrano w roku 1898 a na jego miejscu wzniesiono neobarokowy budynek mieszkalny. W roku 1916 świątynię przekształcono na kościół garnizonowy i gruntownie wyremontowano, a wnętrze uzupełniono szeregiem nowych rzeźb, obrazów oraz akcesoriów rzemiosła artystycznego w stylu neobarokowym.
Kościół pw. św. Mikołaja jest jedną z piękniejszych późnobarokowych świątyń Pragi. Ma ośmioboczną nawę z dwiema bocznymi kaplicami i prezbiterium. Fasada frontowa ozdobiona jest pilastrami, kolumnami w elewacji, a wieńczą ją dwie wieże nakryte kopułami. Pośrodku fasady jest portal wejściowy a nad nim kopuła wsparta na ośmiu filarach.
We wnętrzu na kopule i sklepieniu są freski wykonane w latach 1735-36 przez bawarskich malarzy Kosmę Damiana i Petera Asamow. Malowidła przedstawiają sceny z życia św. Mikołaja patrona świątyni i św. Benedykta, założyciela zakonu. W kopule znajdują się też rzeźby benedyktyńskich świętych. Na parterze w niszach zobaczymy nowe gipsowe figury św. Jerzego i św. Michała.
Ołtarz główny, wykonany ze sztucznego marmuru, pochodzi z roku 1737. Znajdował się w nim obraz Matki Boskiej z roku 1917 ale został zastąpiony wizerunkiem Chrystusa. Są też oraz obrazy czterech Ewangelistów malowane przez F. Naska i A. Wierera. Drewniana ambona z pierwszej połowy XVIII w. jest bardzo prosta, a jedynymi jej ozdobami są złocone winogrono, złocone płaskorzeźby czterech ewangelistów oraz drewniane posągi świętych na płaskim dachu.
Na uwagę zasługują ławki z lat 1730-35, w ogólnym stylu budowli. Organy z posągami aniołów i złoconą dekorację rzeźbionych draperii wykonano w drugiej połowie XVIII wieku. Ogromny, ważący 1400 kg żyrandol podarował świątyni w roku 1880 car Mikołaj II, gdy była ona cerkwią prawosławną. Dawniej schody były tylko na jedną z wież, a do drugiej była drewniana kładka bez barierki. Tu schody poprowadzono w 1904 r.
W praktyce
Gmachem kościoła dziś zarządza Czechosłowacki Kościół Husycki, który odwołuje się do dziedzictwa reformatora Jana Husa. Odbywają się tu regularne nabożeństwa w każdą niedzielę o godz. 10-11 i w każdą środę o godz. 12-12.30. Kościół otwarty jest codziennie w godz.10-17. Pełniąc funkcje kultowe jest także miejscem stałych koncertów muzycznych. Zwiedzać można za darmo.
Warto wiedzieć
W Pradze Czeskiej jest jeszcze drugi kościół pw. św. Mikołaja. Ten drugi jest rzymskokatolicki i znajduje się w dzielnicy Małe Miasto przy Rynku Małostrańskim. Obydwa są barokowe i mają podobną historię, mam na myśli zakonną.
Dodaj komentarz