Berlin
Jak sfotografować piękną Nefretete?

Datowane na rok 1345 p.n.e. jest popiersie Nefretete, pięknej królowej starożytnego Egiptu i ukochanej żony faraona Echnatona z XVIII dynastii. Stanowi on kanon kobiecego piękna tamtej epoki, powielany w niezliczonych kopiach oraz w różnorodnych publikacjach.
Oryginał można zobaczyć tylko w Nowym Muzeum (Neues Museum) w Berlinie. I chociażby tylko w tym celu warto je zwiedzić, przy okazji poznając wiele innych wspaniałych eksponatów.
Krótkie dzieje muzeum
Muzeum to zbudowano w latach 1843-55 na słynnej Wyspie Muzeów, a ściślej Spreeinsel – Wyspy na Szprewie, którą omywają dwa nurty tej rzeki w centrum niemieckiej stolicy. Zadanie zaprojektowania i wybudowania tego gmachu otrzymał pruski architekt Friedrich August Stüler (1800-65), gdy niemal zaraz po otwarciu sąsiedniego, nazwanego później Starym Muzeum, nie mieściły się już eksponaty. Budowla ta, uważana za wybitne osiągnięcie XIX-wiecznego budownictwa muzealnego, otwarta została w 1859 roku. Wystrój trzech kondygnacji wystawowych, m.in. słynne freski Kaulbacha na klatce schodowej, zrealizowali najważniejsi malarze berlińskiego późnego klasycyzmu.
Naloty bombowe w 1943 i 1945 roku uszkodziły gmach muzeum w 70 proc. I w czasach gdy Berlin stanowił stolicę NRD, pozostawał zabezpieczoną ruiną. Dopiero po zjednoczeniu Niemiec podjęto jego odbudowę, którą w 1997 roku zlecono brytyjskiemu architektowi Davidowi Chipperfieldowi. Rewaloryzacja elewacji i większości wnętrz odbyła się z poszanowaniem historycznych śladów zabytku, chociaż te drugie nie bez krytycznej oceny. Działalność odbudowanego Nowego Muzeum zainaugurowała w 2009 r. kanclerz Niemiec Angela Merkel.
Sztuka egipska i zbiory archeologiczne
Umieszczono w nim, na czterech poziomach, eksponaty sztuki staroegipskiej, które zaczął gromadzić już Alexander von Humboldt (1769-1859) oraz archeologiczne zbiory z czasów prehistorycznych, starożytnych i wczesnego średniowiecza. Przewodnicy polecają zobaczenie przede wszystkim popiersia Nefretete (niżej napiszę o nim nieco więcej) oraz:|
* Berlińskiej Zielonej Głowy – wykutej została około roku 400 p.n.e. z rzadkiej odmiany piaskowca o zielonej barwie.
* Berlińskiego Złotego Kapelusza, najcenniejszego artefaktu w zbiorach sztuki pre- i wczesnohistorycznej. Jest to przedmiot wykonany z cienkiej złotej blachy, ma kształt przypominający kilkudziesięciocentymetrowej wysokości szpiczasty kapelusz. W rzeczywistości był prawdopodobnie kalendarzem z epoki brązu (1000-800 lat p.n.e.) wykonanym w rejonie południowych Niemiec. Pochodzenie jego jest jednak nieznane, nabyty został przez Państwowe Muzea w Berlinie w roku 1996, wśród zbiorów pochodzących, jak się przypuszcza, z rabunkowych wykopalisk.
* Kolekcji Papirusów, w tym m.in. Papirus Westcara (od nazwiska pierwszego nabywcy) przedstawiający faraona Cheopsa słuchającego pięciu synów opowiadających mu o cudach.
Dodaj komentarz