Kairuan
Święte miasto islamu
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
160 km na południe od Tunisu i niespełna 60 km na zachód od śródziemnomorskiego portu Susa znajduje się jedno z najciekawszych, pełne zabytków, miasto Kairuan (Kairouan, Kairuwán), co po arabsku znaczy obóz nomadów.
Założone zostało bowiem, jako jedno z pierwszych miast Afryki północnej, w roku 670, przez arabskiego wodza Ukba (Okba) ibn Nafiego dla strzeżenia szlaków karawan przed napadami pustynnych Berberów. Wpisane (Wielki Meczet i medyna) w 1988 roku na Listę Dziedzictwa UNESCO, jest przede wszystkim celem pielgrzymek oraz przyjazdów turystów z całego świata.
Jako miejsce święte muzułmanów znajduje się w tej hierarchii tuż po Mekce, Medynie i Jerozolimie. W liczącej już ponad 1340 lat historii, był Kairuan w latach 800-909 stolicą afrykańskiego państwa Aghlabidów. Został też zniszczony niemal doszczętnie w 1057 r. przez Hilalitów, a następnie odbudowany, chociaż nigdy nie odzyskał już dawnej pozycji politycznej. Stał się natomiast ważnym ośrodkiem naukowym świata arabskiego. Sławne były tutejsze szkoły medyczna i filozoficzna.
Obecnie miasto jest piątym pod względem wielkości w Tunezji i ważnym centrum, także gospodarczym. Szczególnie sławnym jako ośrodek tkactwa i wyrobu dywanów, po które kupcy zjeżdżają nie tylko z całego kraju, ale również z zagranicy. A wizyta przynajmniej w jednym wytwarzającym je warsztatów, w którym tkaniem zajmują się kobiety i bardzo młode dziewczęta, gdyż ich palce najbardziej nadają się do tego, należy do standardu wycieczek. Podobnie jak odwiedzenie któregoś ze sklepów sprzedających dywany oraz ciekawego Muzeum Dywanów (Museum de Tapis). Jest to dosyć kameralne i spokojne, pomimo około 130 tysięcy mieszkańców, a przede wszystkim urocze miasto. O jego zabytkach piszę w odrębnym artykule.
Dodaj komentarz