Najważniejsze muzeum archeologiczne w Tunezji, a zarazem jedno z najznamienitszych w całej północnej Afryce, Narodowe Muzeum Bardo w Tunisie, znalazło się wśród tych, za zwiedzanie których zagraniczni turyści zapłacili życiem lub ranami.

Tym razem w ataku islamskich terrorystów 18 marca br. ofiarami, także śmiertelnymi, stali się również turyści polscy.

Szok dla świata

To ogromny szok dla świata, zwłaszcza zaś dla krajów, których obywatele stali się ofiarami muzułmańskich religijnych fanatyków hańbiących swoją religię i, oczywiście, dla państwa gospodarzy i większości jego pokojowo nastawionych i gościnnych obywateli. A zarazem cios w turystykę, a więc i gospodarkę relatywnie bezpiecznego dotychczas arabskiego kraju, jakim wydawała się Tunezja. Polskie – a podobnie postępują również inne zagraniczne – biura podróży wstrzymują bowiem wyjazdy turystów. Warto jednak przy tej smutnej okazji przypomnieć, czym jest Muzeum Bardo.

Dawny pałac bejów

Narodowe Muzeum Bardo, którego nazwa pochodzi od dzielnicy Le Bardo w tunezyjskiej stolicy, znajduje się w pobliżu jej centrum. Sąsiaduje tylko przez niewielki skwer z gmachem parlamentu, który był zresztą pierwotnym celem ataku terrorystów. Muzeum mieści się w zespole dawnych pałaców bejów – władców Tunezji pod panowaniem tureckim – z dynastii Muradytów. Najstarsze fragmenty tego kompleksu architektonicznego z różnych okresów, pochodzą z XIII wieku, z pałacu Hafsydów. W XIX wieku bej Husajn II przekształcił całość we wspaniałą rezydencję ozdobiona pięknymi rzeźbami i innymi dekoracjami oraz otoczoną murami z basztami. Wewnątrz znajdowały się nie tylko pomieszczenia pałacowe, ale również meczet, medresa – czyli uczelnia muzułmańska, łaźnia, bazar – suk, a także pokoje dla oficerów w służbie beja. Tę wspaniale wyposażoną rezydencję pełną dzieł sztuki i innych cennych skarbów przeszłości  otwarto dla publiczności, jako muzeum, w roku 1888.

Przeczytaj także...

Ustroń. Piramidy na stokach Równicy

Autor: Marek Nowak

Zabudowa Zawodzia doceniana jest przez fachowców za modernistyczne wpisanie w naturę i górskie otoczenie, wyraźne odróżnienie od innych obiektów w mieście. Podkreśla się inspiracje i nawiązanie do dzieł Le Corbusiera.

Cefalù. Katedra arabsko-normańska

Autorka: Halina Puławska

Ogromny dla rybackiej wioski, którą było wówczas Cefal?, gmach katedry wznosi się piramidalnie na wyższej partii zbocza, triumfując nad miastem, a za jego plecami, jak tło dekoracji, dominuje La Rocca.

Stary Sącz. Dzieje grodu świętej Kingi

Autor: Cezary Rudziński

Stary Sandecz – jak zaczęto go wówczas nazywać, nie znikł głównie dzięki Kindze, węgierskiej królewnie z dynastii Arpadów, żonie naszego władcy Bolesława V Wstydliwego, od 1999 r. świętej kościoła katolickiego.

Poczytaj więcej o okolicy:

Dżerba. Wyspa na wakacje

Susa. Stolica tunezyjskiego Sahelu

Duz. Oaza zwana Bramą Sahary

Tauzar. Perła wśród tunezyjskich oaz