Kanał Sueski
Stara i nowa przeprawa między morzami

Nowy kanał biegnie niemal równolegle do starego, ale w czterech miejscach ma z nim połączenia. Liczy tylko 35 km długości, a cała nowa inwestycja 72 km. Nowa droga wodna jest znacznie szersza, do 200 m., co pozwala na ruch statków, także wielkich.
fot: Cezary Rudziński
Kanał Sueski. Stara i nowa przeprawa między morzami
Najpierw planowano budowę w ciągu 5 lat. Zachodni specjaliści uznali, że potrzeba na to 3 lat. Egipcjanie uporali się z tym, ogromnym wysiłkiem ludzkim, organizacyjnym i finansowym, w rok!
  • Kanał Sueski. Stara i nowa przeprawa między morzami
  • Kanał Sueski. Stara i nowa przeprawa między morzami
  • Kanał Sueski. Stara i nowa przeprawa między morzami
  • Kanał Sueski. Stara i nowa przeprawa między morzami
  • Kanał Sueski. Stara i nowa przeprawa między morzami
  • Kanał Sueski. Stara i nowa przeprawa między morzami
  • Kanał Sueski. Stara i nowa przeprawa między morzami
  • Kanał Sueski. Stara i nowa przeprawa między morzami
  • Kanał Sueski. Stara i nowa przeprawa między morzami
Uwaga! Materiał został zamieszczony w naszym portalu już ponad rok temu.
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!

W sercu konfliktu

W 1882 rząd brytyjski wykupił akcje kanału przejmując nad nim kontrolę aż do jego nacjonalizacji w 1956 r. przez prezydenta Egiptu Nasera. Kanał był zagrożony podczas I i II wojny światowej, ale najpierw Turcy, a następnie Niemcy zostali zatrzymani. Nacjonalizacja w 1956 r. spowodowała wojnę francusko-brytyjsko-izraelską przeciwko Egiptowi. Później była jeszcze, w 1967 r., wojna sześciodniowa, w rezultacie której żegluga przez kanał wstrzymana została na kilka lat. I zwycięska dla Egiptu wojna Jom Kippur w 1973 r. Zainteresowanych szczegółami odsyłam jednak do bardziej kompetentnych w tej sprawie źródeł.

Starożytne projekty

Wspomnę natomiast, bo to fakty mniej znane, że Kanał Sueski nie był pierwszym wodnym połączeniem obu mórz. Już w starożytności bowiem bezpośrednie połączenie Nilu z Morzem Czerwonym zaprojektował podobno ? tak twierdzili antyczni historycy, w XX w. p.n.e., faraon Senuseret I. Ale współcześnie nie znaleziono na to żadnych dowodów. Pierwszy kanał od odnogi Nilu do Jezior Gorzkich przekopano za panowania Necho II (609-594 r. p.n.e.). Kolejne połączenie wodne zaś Persowie w 522 r. p.n.e. za panowania króla Dariusza I. Poprowadzono je aż do Morza Czerwonego, ale ciągle z dalszą drogą na północ do Morza Śródziemnego przez Nil. Przedłużone za panowania Ptolemeusza II Filadelfosa (285-246 r. p.n.e.), a na nowo przekopane w czasach panowania rzymskiego cesarza Trajana (98-117 r. n.e.). Kanał ten zamknięty został jednak w roku 767 przez kalifa Al-Mansura aby uniemożliwić zaopatrzenie w zboże zbuntowanym miastom Al-Hidżazu. Na połączenie kanałem sueskim obu mórz przyszło poczekać niemal równe 11 wieków.

Nowy kanał zbudowano w rok!

Przez prawie półtora stulecia od jego uruchomienia, zestarzał się on jednak, okazał niedostosowany do potrzeb współczesnej żeglugi, zwłaszcza wielkich tankowców. Zapadła więc decyzja o zbudowaniu, po wschodniej, synajskiej stronie, drugiego kanału. To kolejna fascynująca historia warta dokładniejszego poznania. Najpierw planowano budowę w ciągu 5 lat. Zachodni specjaliści uznali, że potrzeba na to 3 lat. Egipcjanie uporali się z tym, ogromnym wysiłkiem ludzkim, organizacyjnym i finansowym, w rok! Nowy kanał biegnie niemal równolegle do starego, ale w czterech miejscach ma z nim połączenia. Liczy tylko 35 km długości, a cała nowa inwestycja 72 km. Nowa droga wodna jest znacznie szersza, do 200 m., co z uwzględnieniem większej głębokości, pozwala na ruch statków, także wielkich, w obu kierunkach. A przede wszystkim skraca czas ich podróży o połowę. Warto pamiętać, że trasą tą przepływa spora część statków światowej żeglugi. Zbudowanie nowego kanału wymagało wydobycia i przemieszczenia w inne miejsce niemal 260 milionów m? piasku i kamieni. A także umocnienia brzegów oraz zbudowania kilku przystani promowych pozwalających na drogowy ruch poprzeczny przez kanał, z Synaju na afrykański brzeg. Pracowało przy tym, przez 24 godzin na dobę po 7 dni w tygodniu, łącznie około 44 tys. robotników, operatorów maszyn, m.in. 26 potężnych pogłębiarek. Nie brakowało też zajęcia dla wojska oraz służb zaplecza, m.in. medycznego. Śmiertelność i wypadkowość, jak na miejsce i tempo budowy, była stosunkowo niewielka. Podobno tylko kilkanaście zgonów z różnych przyczyn i około półtorej setki rannych.

Kiedy zwrócą się koszty?

Inwestycja ta pochłonęła ponad 8 mld dolarów i zrealizowana została głównie za pieniądze Egipcjan. 12-procentowe rządowe obligacje inwestycyjne rozeszły się w ciągu tygodnia! Resztę pokrył kredyt z egipskich banków i dotacja państw Zatoki Perskiej. Egipt liczy na stosunkowo szybki zwrot zainwestowanych środków. Żegluga przez stary kanał przynosiła mu około 6 mld dolarów rocznie, stanowiąc poważną pozycję w budżecie kraju. Oczekuje, może trochę na wyrost, bo sytuacja gospodarcza świata jest obecnie skomplikowana, na około 15 mld dolarów rocznie wpływów z nowego i starego w roku 2023. Planowane jest też stworzenie w pobliżu kanału dużej strefy przemysłowo ? logistycznej. W uroczystym otwarciu nowego kanału 29 lipca br. uczestniczyło, podobnie jak przed 146 lat wcześniej starego, uczestniczyło też sporo VIP-ów. A prezydent Egiptu Abd El-Fatah es-Sisi inaugurację rozpoczął od wejścia na pokład zabytkowego jachtu El-Mahrusa, który, jako pierwszy, przepłynął Kanał Sueski w listopadzie 1869 r.

Czytaj dalej - strony: 1 2

Poczytaj więcej o okolicy:

 
Dodaj komentarz
(Dozwolone typy plików: jpg, gif, png, maksymalny waga pliku: 4MB.)
(wymagany, niepublikowany)
Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!
Zamknij