Zakopane
Kościół św. Jana na Harendzie
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Kościół pod wezwaniem św. Jana Apostoła i Ewangelisty na Harendzie (Zakopane) uznawany jest za najstarszy kościół drewniany na Skalnym Podhalu i jeden z najstarszych tego typu w Polsce. Zbudowano go w latach 1710-20.
Pierwotnie stał w Zakrzowie koło Kalwarii Zebrzydowskiej. Kiedy tam zbudowano nowy kościół, ten w szybkim tempie niszczał. Za sprawą ks. Jana Hyca postanowiono przenieść go pod Giewont, a stało się to na przełomie 1947 i 1948 roku. Parcelę pod ustawienie kościoła podarowała Maria Kasprowiczowa – żona Jana Kasprowicza. Parcela znajduje się obok domu Kasprowiczów, obecnego muzeum, a nad Mauzoleum Kasprowiczów. Cała parcela Kasprowiczów tworzy obecnie zespół muzealny.
Od przenosin do parafii
Kościół rozebrano i przewieziono koleją do Zakopanego. Przenoszenie i składanie trwało kilka lat. Zachowano wiernie poprzedni jego kształt. Obok usytuowano wieżę-dzwonnicę z 1840 roku. Nad pracami czuwał malarz i architekt prof. Władysław Jarocki – zięć Jana Kasprowicza. To on odtworzył zniszczoną polichromię kościoła. Poświęcenie świątyni odbyło się 6 sierpnia 1950 roku. Początkowo kościół funkcjonował jako filia parafii Św. Rodziny w Zakopanem i nie miał swojego duszpasterza. Mieszkańcy Harendy sami organizowali przyjazd księży na msze święte. Najczęściej byli to jezuici i sercanie. Dopiero w 1961 roku, biskup Karol Wojtyła wizytując parafię Świętej Rodziny, zarządził, aby na Harendzie na stale zamieszkał kapłan. Tym sposobem powstała parafia Harenda, do której należy kilka osiedli: Bachledy, Króle, Guty, Ustup, Spyrkówka, Zwijacze, Rafaczówki i Łosiówki. Została ona ustanowiona w 1982 roku.
Soboty i odnowione polichromie
Architektura kościoła jest ciekawa. Uwagę zwraca kryty krużganek obiegający budowlę nazywany sobotami. Ładny, spadzisty dach pokryty jest gontem, a zwieńczony pięknymi, kopułowymi i bogato zdobionymi wieżyczkami. W kruchcie znajduje się zbiór dawnych wytworów góralskiej sztuki sakralnej. Są to kapliczki i malowanki na szkle, rzeźbione w drewnie figurki apostołów, dary wotywne oraz obraz Chrystusa Króla namalowany na desce przez nieznanego artystę. Barokowy ołtarz główny został przywieziony z Książa Wielkiego, bo oryginalny uległ zniszczeniu. Znajduje się w nim obraz świętego Jana, patrona kościoła, namalowany przez Jarockiego. W ołtarzach bocznych są również jego obrazy olejne: „Madonna Harendziańska” i „Narodzenie”. Polichromię również odnowił Jarocki i jest ona późnobarokowa. Na stropie prezbiterium znajduje się Koronacja Matki Boskiej a na chórze św. Cecylia z muzykującymi aniołkami.
762 piszczałki na chórze
Pod koniec 2005 roku poświęcono nowo wybudowane organy piszczałkowe. Prawdopodobnie są to pierwsze tradycyjne organy, jakie zagrały w tej świątyni. Organy firmy Walcker zostały zbudowane w 1969 roku w Aschafenburg, w Niemczech, jako instrument bez piszczałek. Głosy dobrano z instrumentu firmy Kuhn ze Szwajcarii, odpowiednio je dostosowując. Było to wielkie wyzwanie dla Andrzeja Guziaka, który kierował projektem i osobiście składał instrument. Na niewielkim chórze pomieszczono 762 piszczałki. Ciekawostką jest, że najdłuższa piszczałka ma 270 centymetrów , a najkrótsza zaledwie 5 milimetrów.
Dzwony i kapliczki
Na placu kościelnym znajduje się kilka kapliczek a pośród nich pięknie rzeźbiona w pniu drzewa. Obok kościoła stoi dzwonnica wykonana w 1983 roku. Wtedy też zamontowano w niej trzy dzwony: Maria, Jan Apostoł i Jan Paweł II. Upamiętniają one erygowanie parafii, pontyfikat Jana Pawła II i jubileusz 600-lecia Obrazu Jasnogórskiego. Pod wieżą-dzwonnicą znajduje się kapliczka poświęcona św. Maksymilianowi Kolbe.
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
- filmik autorki
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz