Krosno
U franciszkanów na miejskiej starówce
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Obecnie, od 2007 r., w miejscu tym jest brązowa płaskorzeźba z reprodukcją obrazu i pamiątkowym tekstem przypominającym wydarzenia sprzed 350 lat. Z obrazem tym, namalowanym na początku XVII, a być może nawet w końcu XVI w. wiąże się bowiem ciekawa historia i legenda.
XVII ? wieczne legendy
W 1657 r. Krosno oblegały wojska Jerzego II Rakoczego. Mieszczanie modlili się pod tym obrazem prosząc o uratowanie miasta i ślubując, że jeżeli to nastąpi, ogłoszą MB Murkową jego patronką. Według legendy 16 marca 1657 r. na niebie ukazała się czerwona włócznia podobna do tej, którą Matka Boża trzyma na obrazie w prawej dłoni. Wkrótce najeźdźcy nieoczekiwanie wycofali się, a miasto spełniło obietnicę, przenosząc równocześnie obraz do ołtarza głównego. 10 stycznia 2008 r. arcybiskup Jozef Michalik podjął decyzję o koronacji tego obrazu, co nastąpiło 13 czerwca 2010 roku. Ze świątynią tą związana jest również inna legenda. W jej podziemiach znajdują się groby m.in. zakochanego w sobie przyrodniego rodzeństwa Anny i Stanisława Oświęcimiów. Poświęcono im ?kaplicę miłości? p.w. NMP i Św. Stanisława ze Szczepanowa. Zbudowano ją w latach 1647-48 wg. projektu mediolańskiego architekta Vincenzo Petroniego. Ozdobiono zaś bogatą sztukaterią wykonaną przez włoskiego mistrza Giovanniego Battistę Falconiego. Ołtarz w kaplicy przedstawia scenę wskrzeszenia Piotrowina przez św. Stanisława.
Cenne nagrobki
Na ścianach wiszą portrety obojga zakochanych oraz ich rodziców: Floriana Oświęcima i jego żony Barbary z Szamotów oraz Jana Oświęcima i jego żony Reginy ze Śląskich. W kościele znajdują się cenne nagrobki, dzieła renesansowych i barokowych rzeźbiarz polskich i włoskich. Za najcenniejszy z nich uważany jest marmurowy nagrobek wojewody podolskiego Jana Kamienieckiego (1524-60), wykonany w latach 1560-73 przez włoskiego mistrza dłuta Jana Marię Padovaniego. Drugi z ?włoskich? nagrobków, Jadwigi z Włodków Firlejowej (1530-1609), siostrzenicy kanclerza Jana Zamoyskiego, wykuł Giovanni Reitino de Lugano w 1611 r. Pozostałe dwa, dzieła rzeźbiarzy polskich, to również marmurowy nagrobek Barbary z Kamienieckich Mniszchowej (? ok. 1569 r.), babki Maryny Mniszchówny, rosyjskiej carycy, żony Dymitra Samozwańca. Wykonał go lwowski rzeźbiarz Jakub Trwały. I dwukondygnacyjny nagrobek kamienny Jana (? ok. 1597 i Elżbiety Jędrzejowskich, dzieło nieznanego polskiego rzeźbiarza.
O innych atrakcjach Krosna piszę oddzielnie.
Dodaj komentarz