Sieniawa
Galicyjski pałac Czartoryskich
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Sieniawa koło Przeworska w województwie podkarpackim to około trzytysięczne miasteczko założone w 1672 roku. Tutaj w początkach XVIII wieku hetman koronny Adam Mikołaj Sieniawski pobudował siedzibę o charakterze obronnym.
W wyniku mariażu córki ostatniego męskiego potomka Sieniawskich ? Marii Zofii z księciem Augustem Czartoryskim, Sieniawa stała się dobrem tej rodziny. Dzisiejszy, klasycyzujący charakter pałac i park zawdzięczają przebudowom Czartoryskich; ostatnia miała miejsce w latach 1881-83.
Ośrodek myśli politycznej
Największe znaczenie Sieniawy przypada na wiek XIX, kiedy to stała się główną siedzibą rodu Czartoryskich z chwilą osiedlenia się w 1812 r. Adama Kazimierza Czartoryskiego z małżonką Izabelą z Flemingów. Przenosiny te związane były z restrykcjami rosyjskimi. Chociaż pałac nie jest wielki, to dzięki nazwisku właścicieli stał się ośrodkiem myśli politycznej i życia kulturalnego dla Galicji. Bywał tu Ursyn Niemcewicz, przyjeżdżał car Aleksander I, malował Juliusz Kossak, a Tadeusz Kościuszko leczył rany po bitwie pod Maciejowicami. Ten ostatni kazał w parku ustawić kamień z wyrytym napisem ?Na pamiątkę dni szczęśliwych w Sieniawie?. Według legendy, kto usiądzie na tym kamieniu i pomyśli życzenie, to mu się spełni. Naturalnie zrobiłam to, a że życzenia mam nie wygórowane, to się ziściło.
Strażacki poligon
W czasie I wojny światowej książę budynek pałacowy oddał na potrzeby szpitala wojskowego, sam usuwając się do sąsiedniej oficyny. Przyniosło to duże zniszczenia; II wojna i zajęcie pałacu przez wojska niemieckie nie przyniosła wielkich strat, poza rabunkiem dzieł sztuki, m.in. ukrywanej tu Damy z łasiczką Leonarda da Vinci. Prawdziwy kataklizm nastąpił po wojnie, prawie do lat osiemdziesiątych, kiedy pozbawiony gospodarza obiekt popadał w ruinę, a straż pożarna na szacownych murach ćwiczyła gaszenie pozorowanych pożarów (!!!).
Dodaj komentarz