Łańcut
Zamek, siedziba ordynacji Potockich
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Za datę lokacji miasta Łańcut przyjmuje się rok 1349 i przypisuje się ją królowi Kazimierzowi Wielkiemu. Łańcut należał kolejno do rodów Pileckich, Stadnickich, Lubomirskich i Potockich.
Obecny zamek zafundował wojewoda Stanisław Lubomirski w latach 1629-42. Była to rezydencja typu palazzo in fortezza (pałac w fortecy), składająca się z budynku mieszkalnego otoczonego fortyfikacjami bastionowymi. Potężne fortyfikacje uchroniły zamek przed zdobyciem przez Szwedów w roku 1655 i Siedmiogrodzian w roku 1657.
W stronę rezydencji
W roku 1745 właścicielem Łańcuta został marszałek wielki koronny także Stanisław Lubomirski. Po jego śmierci zamkiem zarządzała jego żona Izabela Lubomirska
z Czartoryskich, która po roku 1783 tereny fortyfikacji ziemnych zamieniła na zespół pałacowo-parkowy. Zmiany wprowadzono dostosowując do potrzeb i aktualnej mody wyposażenie zamku i park. Pałac wypełnił się dziełami sztuki a park kształtowano przez zniwelowanie umocnień. Zasadzono lipy tworząc aleję spacerową. Pod koniec XVIII wieku Łańcut był najwspanialszą rezydencją w Polsce. Odbywały się tu koncerty i przedstawienia teatralne.
Po śmierci Izabeli Lubomirskiej w roku 1816 właścicielami zostali jej wnukowie Alfred i Artur Potoccy. W roku 1830 Łańcut został ordynacją a Alfred Potocki pierwszym ordynatem. Ordynacja rodowa to jest powiernictwo rodowe, które posiadało własny statut zapobiegający rozdrobnieniu dóbr. Artur otrzymał Krzeszowice.
Rozkwit ordynacji
Syn Alfreda, Józef, związany był z dworem habsburskim rzadko bywał w Łańcucie, więc zamek i park zaniedbano. Po jego śmierci właścicielem zamku został Roman Potocki z żoną Elżbietą z Radziwiłłów, którzy zadbali o majątek doprowadzając go do świetności. W latach 1889-1911 przeprowadzili oni remont połączony z przebudową. Pracami kierował francuski architekt Armand Beauque i włoski rysownik Albert Pio. Remont polegał na założeniu instalacji wodociągowej i kanalizacyjnej oraz zelektryfikowaniu całego zamku. Powstała większość wnętrz istniejących do dziś.
Prace w parku rozpoczęto w roku 1890 i prowadzono je w ciągu 14 lat. Park dwukrotnie powiększono i otoczono ogrodzeniem. W najbliższym sąsiedztwie
zamku założono Ogród Włoski i Ogród Różany. Po tej przebudowie i modernizacji Łańcut stał się luksusową rezydencją. Bywało tu wielu przedstawicieli rodów arystokratycznych i dyplomatów. Często gościli tu książęta Rudolf i Franciszek Ferdynand Habsburgowie. Na początku XX wieku ordynacja łańcucka była piąta pod względem wielkości obszaru w Polsce.
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz