Myczkowce
Mała zapora w cieniu wielkiej tamy
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
O zaporze Myczkowce mało turystów wie. A o zaporze w Solinie pewnie każdy słyszał. Zapora w Myczkowcach leży 8 kilometrów na piechotę od tej w Solinie.
Nazwę zaporze dała wieś Myczkowce, jedna z najstarszych w Bieszczadach. Wieś znajduje się na prawym brzegu rzeki San w pobliżu Jeziora Myczkowskiego. Ma liczne atrakcje dla letników a są to stadnina, ośrodki wypoczynkowe, domki wczasowe, gospodarstwa agroturystyczne i wypożyczalnie sprzętu pływającego.
Dawne plany niezrealizowane
Zapora Myczkowce przegradza San. Rzeka ta była w roku 1939 linią graniczną między Niemcami a ZSRR. Myczkowce leżały po stronie sowieckiej.
Budowę zapory w Myczkowcach rozpoczęto już w okresie międzywojennym a ukończono w latach 1956-60 spiętrzając wody Sanu do wysokości 15 metrów. Zapora utworzyła Jezioro Myczkowskie. Projekt zagospodarowania hydroenergetycznego Sanu przez budowę zapory wodnej opracował w roku 1921 profesor Karol Pomianowski z Politechniki Warszawskiej. Przewidywał on budowę elektrowni o mocy 3,51 MW i produkcji średniej rocznej mocy 19 milionów kWh. Prace przerwano w roku 1925 bo brakło funduszy. A już były fundamenty elektrowni i pozostałe elementy.
Po podpisaniu umowy polsko-radzieckiej o zmianie granic w roku 1951 odżyła idea budowy zapory i elektrowni na Sanie. Przystąpiono znowu do projektowania wykorzystując niektóre elementy wykonane już przed wojną. Wysokość zapory podniesiono a to dało pojemność zbiornika do 10,9 mln m sześc. a moc elektrowni do 8,3 MW. Generalnym wykonawcą po wojnie było Krakowskie Przedsiębiorstwo Budownictwa Wodno-Inżynieryjnego.
Tunel pod grodziskiem
Rzeka San zatacza pętlę w pobliżu miejscowości Myczkowce i Zwierzyń. W tej pętli jest wzgórze Grodzisko słynące z wykopalisk archeologicznych. Przez to wzgórze wydrążono tunel o średnicy około 4,5 m i długości 700 metrów którym płynie woda na turbiny Kaplana znajdujące się po drugiej stronie wzgórza w elektrowni wodnej w Zwierzyniu oddalonej od zapory o 300 metrów.
W tym miejscu położone 7 m niżej koryto Sanu tworzy malowniczy przełom, a naturalnie spadająca na turbiny Kaplana woda umożliwia im osiągnięcie 8,4 MW mocy. Elektrownia w Myczkowcach jest 24 razy mniejsza od tej w Solinie a produkuje 1/4 mniej energii.
Ponieważ woda odpływa tunelem na turbiny, koryto rzeki za zaporą zostało prawie pozbawione wody. San rozlewa się szeroko dopiero po odebraniu wód z turbin elektrowni w Zwierzyniu.
Zapora jest ziemną tamą wodną z rdzeniem iłowo-betonowym o długości około 460 metrów. Jezioro Myczkowskie ma powierzchnię około 2 km kw. Jego długość to około 6 kilometrów a pojemność wynosi 11 mln m sześc. Jezioro jest otoczone stokami Kozińca (524 m n.p.m.), Grodziska (556 m n.p.m) i Berda (577 m n.p.m).
Warto wiedzieć
* Jezioro jest zbiornikiem wyrównania dobowego dla zbiornika w Solinie. Przepompowuje się z niego do Jeziora Solińskiego nadmiar wód które w godzinach szczytu poruszają turbiny elektrowni w Solinie. Dlatego zmienny jest poziom wód w jeziorze Myczkowskim.
* Zapora Myczkowska zaprojektowana jest na 100 lat a zbiornik może ulec zamuleniu.
* Niedawno elektrownia w Myczkowcach została zmodernizowana.
* Zaporę w Myczkowcach można zwiedzać.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz