Bago
Największy posąg Buddy
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Dziesięć obiektów sakralnych z bardzo starymi rodowodami, znajduje się w prawobrzeżnej części Bago w Birmie. Za najważniejsze wśród nich uważane jest sanktuarium odpoczywającego Buddy – Szwethalyaung Budda (Shwe Tha Lyaung).
W nim zaś jeden z największych na świecie posągów Oświeconego o długości 54,88 m i wysokości 16 m. Na tablicy informacyjnej w pobliżu jego głowy można przeczytać po birmańsku i angielsku również, że twarz Buddy ma 6,86, jego mały palec 3,05, zaś nos2,29 metra.
Gigantyczny Oświecony
Jego gigantyczna głowa opiera się na „poduszce” z ustawionych w 6 pięter na kształt piramidy tarasów złożonych ze złoconych kaset z mozaikami i malowidłami. Szczególne wrażenie robią również złocone i pokryte drogocennymi kamieniami stopy i palce nóg Buddy. Cała jego ogromna postać wygląda tak, jak gdyby wykonujący ją artyści dopiero zakończyli pracę. Wielki myśliciel odpoczywa na podwyższeniu otoczonym z przodu, od strony sali medytacyjnej i w okolicach stóp, metalowym płotkiem. Z tyłu zaś murem pokrytym malowidłami ze scenami historycznymi. Sanktuarium to przypomina wewnątrz ogromną halę fabryczną z dachem wspartym na stalowych dźwigarach. Wewnątrz niej są liczne posągi, m.in. cztery figury stojącego Buddy. A także posąg Lokanata, nazywanego również Awalokiteśwarą – bóstwa znanego m.in. z eposu Mahajana. Z zewnątrz budowla wygląda jak wielka pagoda z charakterystycznymi dla tego rodzaju budowli dachami. Strzegą jej kilkumetrowej wysokości mityczne zwierzęta podobne do lwów. Do tego sanktuarium jest kilka wejść. A w nich oraz przed nimi są, jak zwykle w sanktuariach w Birmie, liczne kramy z pamiątkami i przedmiotami kultu.
Legenda o zakazanej miłości
To, co oglądam, przeszło niedawno kolejną renowację. Ale historia tego posągu i sanktuarium, a także związane z nim legendy, liczy już setki lat. Według jednej z nich, podczas pełnych przemocy i korupcji rządów groźnego króla Mgadeikpa, jego syn polujący w lesie trafił do wioski Suwannabhumi. Zobaczył tam i natychmiast zakochał się w niej, piękną dziewczynę. Była to miłość obojga od pierwszego wierzenia. I chociaż ona była buddystką, on zaś, tak jak wszyscy w królestwie ojca, czcił pogańskich bożków, młodzi pobrali się. Gdy po ich powrocie na dwór król dowiedział się o tym, wpadł w szał i kazał zabić zarówno synową jak i syna. Przerażona dziewczyna zaczęła modlić się przed jakimś pogańskim posągiem. W tym momencie pękł on i rozsypał się. Mgadeikipa przestraszył się i zrozumiał, że popełnił błąd, a prawdziwą wiarą jest buddyzm, nie zaś kult pogańskich bożków. Kazał więc zbudować ogromny posąg Buddy. Legendę tę potwierdza informacja na wspomnianej tablicy z opisem posągu. Przeczytałem na niej, że został on ufundowany w roku 994 n.e. przez króla Miga Depa (Juniora).
Odnaleziony, uratowany
Od tamtej pory posąg przeszedł kilka uzupełnień i renowacji. Podczas niszczenia Bago w 1757 roku przez birmańskiego króla Alaungpaya został uszkodzony, a następnie zapomniany i zarośnięty przez dżunglę. Odkryto go dopiero w 1880 roku i wkrótce rozpoczęto jego odbudowę. Posąg został jednak znacznie uszkodzony podczas wielkiego trzęsienia ziemi w 1930 roku. A po nim ponownie odbudowany. Niedawno przeszedł kolejną, gruntowną rewaloryzację, podobno na koszt jednego z przywódców junty wojskowej, która trzęsła Birmą przez wiele lat. Chciał on, jak usłyszałem, zmazać w ten sposób swoje grzechy i zasłużyć na dobre wcielenie po reinkarnacji.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz