Mandalaj
Pagody i stupy na świętym wzgórzu

A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Wzgórze pokryte jest zielenią, z której w niebo strzelają złote dachy pagód i klasztorów oraz szpice stup. Prowadzą na nie od strony południowej kryte schody o 1729 stopniach. To obiekt sakralny. Wchodzi się tu na bosaka. Nawet o skarpetkach nie może być mowy.
Na sam szczyt wzgórza można dostać się zarówno wspomnianymi krytymi schodami, szerokimi z innej strony świata, a także kilkupiętrową windą dobudowaną obok i połączoną ze szczytem poziomym korytarzem. Na szczycie są kolejne pagody, sale medytacji, a także punkty widokowe. Roztacza się z nich piękny widok na miasto i okolicę oraz odległą o około3 km rzekę Irawadi. Robi on wrażenie zarówno w dzień, jak i podczas zachodu słońca, czy w wieczornym mroku rozświetlonym płonącymi świecami oraz światłem elektrycznym. Sławne Wzgórze Mandalaj oraz znajdujące się u jego podnóża, na zboczach i szczycie pagody z ołtarzami w nich oraz setkami posążków i dekoracji, stupy czy posągi należą do najważniejszych punktów zwiedzania nie tylko tego miasta, ale w ogóle Birmy. Podobnie jak panorama z tej wysokości Mandalaj i jego okolic.
Pagoda Kuthodaw
U podnóża wzgórza ? Mandalay Hill ? stoi rówieśnica miasta, wzniesiona również w 1857 roku i otoczona wysokim murem, pagoda Kuthodaw. Pokryta jest czteropoziomowym spadzistym dachem z czerwonej dachówki, ze złoconymi wieżyczkami. Sąsiaduje z nią duży zespół, ustawionych rzędami niewielkich, 4-5-metrowej wysokości, pomalowanych na biało stup ? kaplic z posągami Buddy w niszach. Przypomina mi to ciągi niemal identycznych grobowców na zabytkowych cmentarzach. W zespole tej pagody znajduje się również kilkanaście stup. Największa przypomina, chociaż jest od niej znacznie mniejsza, tę najsławniejszą w Birmie, Szwe Dagon w Rangunie. W narożnikach podstawy strzegą jej duże posągi złoconych lwów.
Pagoda Maha Lawka Marazein Paya
30-metrowej wysokości pagoda Maha Lawka Marazein Paya wzorowana jest na słynnej pagodzie Shwezigon w Nyaung U w pobliżu Paganu. Napiszę o niej w jednym z następnych reportaży ? gdyż nazywana jest Największą Księgą Świata. W jej stupach zapisano bowiem pełny tekst Kanonu Palijskiego, wyrytego przez mnichów na marmurowych, pozłoconych tablicach. Do historii przeszło recytowanie go przez 2400 mnichów bez przerwy przez blisko pół roku. Miało to miejsce podczas odbywanego w tej pagodzie V Synodu Buddyjskiego na zaproszenie przedostatniego króla Birmy Mindona Mina. O tym, jak wielkim i obszernym jest to dzieło, może świadczyć fakt, że Kanon ten wydano w 1900 roku w 38 tomach po 400 stron każdy.
Dodaj komentarz