Worocewicze
Galeria Napoleona Ordy

Wiele prac prezentowanych jest obecnie w Galerii Napoleona Ordy w Worocewiczach. Dom rodzinny artysty nie zachował się. Jego widok znany jest tylko z akwareli z 1860 roku. Ale ostatnio zbudowano dworek oraz otwarto w nim muzeum.
fot: Cezary Rudziński
Worocewicze. Galeria Napoleona Ordy
Od 1860 r., gdy utrwalił na papierze rodzinny zespół dworsko-parkowy, jego pasją stało się rysowanie Kresów, a później również innych stron kraju
  • Worocewicze. Galeria Napoleona Ordy
  • Worocewicze. Galeria Napoleona Ordy
  • Worocewicze. Galeria Napoleona Ordy
  • Worocewicze. Galeria Napoleona Ordy
  • Worocewicze. Galeria Napoleona Ordy
  • Worocewicze. Galeria Napoleona Ordy
  • Worocewicze. Galeria Napoleona Ordy
  • Worocewicze. Galeria Napoleona Ordy
Uwaga! Materiał został zamieszczony w naszym portalu już ponad rok temu.
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!

Białorusini uważają go za swojego rodaka. My za polskiego rysownika, muzyka i kompozytora. I nie ma w tym sprzeczności. Należy on bowiem do dziedzictwa kulturalnego obu naszych narodów.

Napoleon Orda, a ściślej Napoleon – to imię otrzymał po Bonapartem – Mateusz Tadeusz Orda herbu Orda urodził się 11 lutego 1807 roku w majątku Worocewicze (Варацэвічы) koło Janowa Poleskiego. Obecnie jest to rejonowe miasto Iwanowo (Іванава). Zmarł 26 kwietnia 1883 roku w Warszawie, ale pochowano go poleskim Janowie. W rodzinnym dworze z XVIII w. spędził zarówno dzieciństwo, jak kilka lat po ogłoszonej przez cara Aleksandra II w 1856 r. amnestii dla polskich powstańców listopadowych.

Na emigracji

Całe życie bowiem był polskim patriotą. Uczył się, i ukończył tam szkołę, w Świsłoczy koło Grodna. Od 1823 roku studiował matematykę na Uniwersytecie Wileńskim, ale jej nie ukończył, gdyż został na ponad rok aresztowany za działalność w nielegalnej organizacji studenckiej. Walcząc w powstaniu listopadowym odznaczony został, za bohaterstwo wykazane w bitwie pod Kockiem, złotym krzyżem Virtuti Militari i awansowany do stopnia kapitana. Po upadku powstania wyemigrował i w 1833 roku osiadł w Paryżu, gdzie zaprzyjaźnił się z Fryderykiem Chopinem. Pobierał u niego oraz Franciszka Liszta naukę gry na fortepianie i kompozycji. Komponował polonezy, mazurki, walce i nokturny. Równocześnie uczył się rysunku u francuskiego pejzażysty Pierre’a Girarda. Podczas licznych podróży po Francji, Anglii i Szkocji, Belgii, Holandii, Niemczech, Hiszpanii, Portugalii, a także północnej Afryce, malował i rysował pejzaże tamtejszych miast oraz obiekty architektoniczne. Aktywnie uczestniczył w życiu Wielkiej Emigracji. Po carskiej amnestii wrócił do rodzinnych Worocewicz na 6 lat. Później pracował jako guwerner w domu gen. Adama Rzewuskiego w Wierzchowni na Ukrainie.

Krajobrazy Rzeczypospolitej

Od 1860 r., gdy utrwalił na papierze rodzinny zespół dworsko-parkowy, jego pasją stało się rysowanie polskich Kresów, a później również innych stron rozdartego przez zaborców kraju. Na Wołyniu, Podolu i w innych regionach Ukrainy. Na Białorusi, Litwie, Żmudzi i w Inflantach. W Galicji, Poznańskim, dawnych Prusach Królewskich oraz w Królestwie Polskim.

Czytaj dalej - strony: 1 2

Poczytaj więcej o okolicy:

Dodano: 11 lipca 2015; Aktualizacja 20 lipca 2015;
 
Dodaj komentarz
(Dozwolone typy plików: jpg, gif, png, maksymalny waga pliku: 4MB.)
(wymagany, niepublikowany)
Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!
Zamknij