Szczecin
Nekropolia na kształt ogrodu

Nic tu nie było przypadkowe. Brama główna usytuowana jest od północy. Od niej poprowadzona została szeroka aleja platanowa na południe, dochodząca do kaplicy. To aleja z mroku (północy) do światła, do wieczności...
fot: Halina Puławska
Szczecin. Nekropolia na kształt ogrodu
Odpowiednio dobrane rośliny niosły symboliczny ładunek odrodzenia i przemijania, wieczności i nieśmiertelności, symbiozy życia i śmierci...
To już 10 lat! Materiał został zamieszczony w naszym portalu ponad dekadę temu.
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!

Powstało prawdziwe dzieło sztuki, w dążeniu do osiągnięcia formy pięknego ogrodu umarłych leżały wyłącznie wartości estetyczne. Nie było tu miejsca na utylitaryzm czy materialne interesy jednostek i grup społecznych. Twórcami cmentarza byli: miejski radca budowlany Wilhelm Meyer-Schwartau (notabene projektant wielu publicznych gmachów Szczecinie, w tym Wałów Chrobrego), który zaprojektował układ przestrzenny nekropolii, a także budynki bramy głównej i kaplicy w stylu neoromańskim z czerwonej cegły i pierwszy, wieloletni (do 1928r.) dyrektor cmentarza Georg Hannig. Ten drugi sporządził regulamin cmentarza (pierwszy wydany został w 1912 r., zmodyfikowany i uzupełniony w 1919 r.), który zawierał nie tylko przepisy porządkowe, ale również określał sposoby kształtowania kwater i poszczególnych nagrobków.

Przytoczyć warto kilka zaleceń i wymogów, choćby precyzyjnie określone rozmiary nagrobków: do 1 m w kwaterach szeregowych, do 1,5 m w kwaterach wyborowych, do 1,8 m w kwaterach ogrodowych, a w najbardziej eksponowanych miejscach parkowych do 2 m. W gaju urnowym wysokość grobów popielnicowych określono rygorystycznie na 1,3 m. Jako najwłaściwszy materiał na nagrobki uznano wapień muszlowy. Zabraniano ozdabiać nagrobki elementami z porcelany, fotografią, figurami gipsowymi. Preferowano zindywidualizowane projekty pomników i starano się unikać masowych wyrobów przemysłu kamieniarskiego. Zalecana była naturalność i prostota pomników łatwo wkomponowujących się w otaczającą zieleń, np. głazy. Dalej szły wymagania dotyczące liternictwa, kolorystyki etc. Okresowe lub stałe ekspozycje prezentowały „zalecane” wzory nagrobków. Wymagania regulaminowe miały uchronić park przed dysonansem i destrukcją harmonii.

Rozwój nekropolii zobrazować można przytaczając dane z lat 1918 i 1927. W ciągu tych dziesięciu lat długość dróg jezdnych wzrosła z 7 do 11 kilometrów, a dróg pieszych z 40 do 60 km. Sieć wodociągowa wydłużyła się z 15 do 21 km.

Warto wiedzieć

Do 1945 r. istniało w Szczecinie 89 cmentarzy (wraz z cmentarzem żydowskim), wiele z nich małych, przykościelnych, gminnych, nieczynnych.
Obecnie na tarasach znajduje się cmentarz żołnierzy polskich i radzieckich, a horyzont na szczycie tarasów wieńczy Pomnik Braterstwa Broni.

Czytaj dalej - strony: 1 2

Poczytaj więcej o okolicy:

Dodano: 11 listopada 2010; Aktualizacja 18 lutego 2022;
 

Komentarze: 2

    wędrowiec, 10 listopada 2010 @ 17:20

    Spacerowałem kiedyś po tym cmentarzu. Ogromna przestrzeń i ogromnie dużo smutku. Ciekawe, czy dziś jest inaczej.

    MMICHAŁ HANĆ, SZCZECIN-KLĘSKOWO, 12 stycznia 2013 @ 13:04

    NIE POWIEDZIAŁBYM-DUŻO SMUTKU… DUŻO ZADUMY RACZEJ I NAUKI, BO CMENTARZE UCZĄ POKORY,
    JAK ZAWODZI LUDZKA PAMIĘĆ, ZACZYNAJĄ WOŁAĆ KAMIENIE…

Dodaj komentarz
(Dozwolone typy plików: jpg, gif, png, maksymalny waga pliku: 4MB.)
(wymagany, niepublikowany)
Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!
Zamknij