Koźmin Wielkopolski
Od klasztoru bernardynów do parafii
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Pierwsze organy ufundował ksiądz Paweł Gajewski i były one używane przez około 150 lat. W roku 1779 gwardian o. Stefan Gaszyński zlecił wymianę instrumentu. Zamówiono go w pracowni organmistrza Andrzeja Majeronowicza w Krakowie.Po około 3,5 roku powstały organy używane do dziś.
W roku 1783 papież zezwolił na odprawianie 40-godzinnego nabożeństwa w kościele klasztornym w „ostatki zapustne”.
Kasata zakonu, powstanie parafii
W roku 1818 konwent zamknęli Prusacy, a po śmierci gwardiana o. Porfirego Rycharskiego zlikwidowano go całkowicie. Część majątku klasztornego zabrał rząd pruski, część udało się ukryć w sąsiednich parafiach. A część sprzedał kustosz bernardynów z Poznania, o. Julian Fujarski. Sam klasztor władze pruskie sprzedały wymiarowi sprawiedliwości i do dziś w jego budynkach znajdują się zakłady penitencjarne. Obecnie to Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy.
Mieszkańcy Koźmina wystąpili jednak o odzyskanie chociażby kościoła. I tak 23 września 1841 roku rząd oddał kościół poklasztorny parafii na własność. A proboszcz Koźmina, ksiądz Gagacki, zażądał pomieszczenia mieszkalnego dla księdza przy kościele. Oficjalnie przekazano je 10 lat później. Parafianie naprawili szkody wyrządzone przez urzędników i wojska, które urządzały kwatery w budynkach klasztoru i kościoła. W roku 1885 świątynię odnowiono ale do roku 1967 zaniedbano ją ponownie.
2 października 1925 r. biskup gnieźnieński i poznański kardynał Edmund Dalbor, wydał dekret o utworzeniu nowej parafii pw. św. Stanisława Biskupa Męczennika. Ale parafią do roku 1967 zarządzał proboszcz koźmińskiej fary. Kościół poklasztorny służył jako sukursalny (filialny) dla miejscowego proboszcza. Później wyznaczono granice parafii dzieląc miasto na dwie części. Po roku 1997 przystąpiono do renowacji wnętrza. Kościół dostał wystrój jednolity kolorystycznie i odnowiono wszystkie złocenia.
Warto wiedzieć
* Kościół pw. św. Stanisława Biskupa Męczennika jest budowlą murowaną z jedną pięcioprzęsłową nawą i dwuprzęsłowym prezbiterium. Przy prezbiterium znajduje się zakrystia. Na lewo od wejścia na dziedziniec, znajduje się kruchta a nad nią organy i chór. Ściany nawy podzielone są pilastrami. Wystrój jest barokowy i rokokowy. Oprócz bogato zdobionych ołtarzy uwagę zwraca rokokowa ambona wykonana w roku 1725. Do kościoła przylega obszerny dziedziniec otoczony krużgankami i wieżą bramną.
* Na terenie parafii znajduje je się także drewniany kościół cmentarny pw. św. Trójcy wzniesiony w roku 1570. Na ścianach znajdują się barokowe rzeźby postaci z lat 1737-39 – Matka Boska jako królowa anielska w otoczeniu wielu figur.
Dodaj komentarz